Ontroesten en demontage deel 1

 Eindelijk weer eens een paar dagen vrij. Steeds meer vrienden gaan voortijdig met pensioen (al mag je dat niet zeggen) maar ik werk nog meer dan 40 uur per week. Ik ben dan ook blij als ik eindelijk mijn oude kleren aan kan trekken voor een middag ontroesten en demonteren. Het is redelijk weer dus kan ik buiten onder het afdak een begin maken. Ik start met de wielen om de kar, die meer dan 80 kilo weegt, langzaam lichter te maken. 

Dat valt niet tegen. Ik krab de verf een beetje weg waarna met een iets grotere hefboom en de juiste dop, de moeren van de vier wielbouten redelijk makkelijk los gaan. Bij het verwijderen van de verf komt het originele merk: KronPrinz tevoorschijn evenals het Waffenambtstempel met de bekende pappagaai.

Ook het tweede wiel gaat van een leien dakje tot ik de laatste moer los draai en met akelig gemak de bout breekt. Daar baal ik van want dat wordt weer extra werk bij het monteren.

Waar ik wel heel erg blij mee ben is de originele Duitse zandkleurige (Gelb) verf die nog op de wielnaaf zit en bijna 80 jaar onaangetast is gebleven. Ik weet nu welke kleur ik mijn kar tzt weer moet geven.

Ik heb geen idee of de lekke en volkomen versleten banden origineel zijn maar het zou kunnen want de ene is een Continental met de tekst "hergestelt in Deutschland" terwijl de andere een Michelin is die geproduceerd is in Torino, in die tijd een bondgenoot van Duitsland. Omdat ik nergens een jaarcode zie blijft dat echter een gok.

Met mijn zoon til ik de bak op de workmate en ga er eerst eens een uurtje omheen lopen.

Als een paal boven water staat dat de blikken bak uit het metalen frame moet. Ik weet dat die bak met zes simpele beugels vast zit. Omdat de boutjes volkomen rot zijn verwijder ik die met de multi tool.

Maar als die beugels verwijderd zijn zit er nog geen beweging in de bak. Dat is geen wonder. De kar heeft bijna 80 jaar buiten gestaan en het metaal van de bak zit helemaal vastgeroest aan het buizenframe. De uren daarna probeer ik met staalborstels, plamuurmessen en schrapers zoveel verf en roest te verwijderen dat de bak los kan. Maar dat is allemaal tevergeefs. Door de roest is de bak zo uitgezet dat hij nooit losgetrokken kan uit het frame. Er zit niets anders op dan de bak met geweld los te bikken en dan maar te hopen dat ie nog gerepareerd kan. Ik heb daar overigens een hard hoofd in want het blik is aan alle kanten zo rot als een mispel en zit vol gaten.

Met de rubber hamer, een moker en een houtblok doe ik er meer dan een uur over om de bak centimeter voor centimeter uit het frame te bikken. Ik ben blij dat het frame er goed uit ziet maar de bak is nu niet meer te redden.

 

 

De zijkanten zijn ingedeukt en het geheel is volledig uit model maar het blik is zo dun als papier dus ik denk niet dat de lasser hem had kunnen redden. Hij mag tzt een replica maken van roestvrij staal. 

Nu moet ik eerst weer heel veel dagen werken en in huis en tuin klussen. Daarna ga ik naar Chiney, de enorme militairia beurs in België om op zoek te gaan naar onderdelen. 

Eigenlijk hebben Olaf, Hessel en ik veel te weinig tijd want de beurs is enorm. Alle handelaren proberen de schade van het afgelopen jaar in te halen maar ik ga snel langs de kraampjes want ik weet wat ik zoek. En yes! Bij een aardige Duitser die al aardig in de olie is van het abdijbier, koop ik voor een spotprijs een trekstang voor achter de Jeep. En hij heeft thuis nog veel meer onderdelen liggen dus tzt bel ik hem.

Nu begint thuis het langdurige geduldklusje. Ik vind het niet erg. Het maakt na een lange werkdag mijn kop leeg en ik ben liever in de garage dan in de kamer, hangend voor de TV. 

Het gaat tergend langzaam want het frame is één massa verf en roest. Toch zit onder die troep redelijk gaaf metaal wat me hoop geeft dat ik de kar goed kan restaureren.

Het lijkt heel erg slecht. Ik gebruik geen afbijt of schuurpapier om mijn garage een beetje netjes te houden maar doe al het werk met een krabber en een paar messen. 

Onder de laag verf een dikke splitpen en een ring. Die zijn makkelijk te verwijderen. Nu komt het moeilijke werk. Na een paar dagen kruipolie zitten de verschillende veer-delen nog steeds muurvast. Ik wil ze niet vernielen dus grof geweld is geen optie. Binnenkort maar even een paar gasbusjes halen voor de brander.

In de tussentijd stel ik een paar vragen aan de If8 expert maar die is niet echt van de snelle antwoorden. En ik koop op Generaaltjes een paar bussen wapenolie om te gebruiken als kruipolie voor de grote onderdelen. De man kijkt mij argwanend aan als ik de bussen ophaal. Ik zie hem denken dat ik een terrorist ben die bezig is wapens klaar te maken voor de grote Corona-opstand :-)