Kleine dingen en de claxon

 En verder........In het frame vervang ik de bus waar de zadelpen in zit. De oude bus is volkomen versleten wat betekent dat dit frame heel veel gebruikt is. Dat zegt iets over de authenticiteit. 

Na montage moet ik hem trouwens uitvijlen omdat de zadelpen niet meer op en neer kan en dat rijdt tzt erg vervelend. 

Omdat ik het zadel monteer moet ik ook de veer die de pin tussen zadel en zadelpen vast zet, vast maken. Geen idee hoe dat raar gevormde veertje zit. Uiteindelijk vind ik op Google de juiste afbeelding en blijkt dat ik de verkeerde veer heb, namelijk voor een korte T-bar. Als ik m verbuig past ie maar de juiste staat al op mijn bestellijst.

Daarna ben ik een middag bezig met het kaal maken van het achterwiel. Dat is een k...klus omdat je om de spaken heen moet. Maar met verschillende schuurmachines en flink wat afbijt krijg ik het wiel kaal. Het spuiten wordt straks nog wel een klusje want de spaken moeten zwart en de rest groen op de star-plate na die om de naaf komt. 

Maar eerst een leuke klus. Restauratie van de claxon. Het is een origine 6v Delco Remy dus ik moet heel voorzichtig zijn. 

De binnenkant van de claxon ziet er trouwens uit als nieuw, Ik denk niet dat ie ooit open is geweest.

Met de Dremel en heel veel moeite weet ik de ring met de fabrieksnaam los te wrikken van de behuizing.

 

Daarna maak ik de nieuwe (en voor de WLA juiste beugel) heel zorgvuldig op maat om hem daarna met hulp van de bankschroef om de resten van de claxonknop te persen. Daarop leg ik de Deco Remy ring. Het geheel zet ik vast met een ring die ik met 2 componenten bootlijm vast plak. De beugel zit dus geklemd waardoor de resonantie blijft.

Voor ik het geheel groen spuit (volgens de restauratiebijbel) test ik de claxon eerst. Bij de eerste test doet ie het amper maar als ik volgens de manual alle schroeven aandraai waardoor de trilplaat vast komt te zitten en ik de stelschroef een klein beetje draai hoor ik een keiharde toeter. Daarna spuit ik alle delen groen. Zo heb ik een originele claxon voor een heel klein prijsje. 

 
 

Serieus mouwen opstropen

 8 juni was mijn laatste post. Er is heel veel gebeurd sinds die tijd. Zoveel dat ik helemaal geen tijd heb gehad aan de motor te werken. 

Mijn laatste werkje aan de veerschommels zat me niet lekker. Eigenlijk wist ik wel dat ik me er met een Jantje van Leijen van afgemaakt had. Zo was 1 van de borgringen kapot gedraaid en had ik 2 kapotte smeernippels niet gerepareerd. En dat bleef in mijn hoofd rondspoken.

Tijd om eea aan te passen had ik niet want er moest, voordat we op vakantie gingen, heel veel aan het huis en de tuin gebeuren en ook het capaciteitsprobleem op m'n werk zorgde ervoor dat ik helemaal geen tijd had. 

De vakantie, de reeds jaren geleden geplande Maleisië reis, was echter helemaal geweldig! In Cambodja, een land vol brommers en motoren, ben ik samen met de Tuk Tuk driver nog op zoek geweest naar een motorsloperij om te kijken of ik onderdelen kon vinden. Dat lukte om 2 redenen niet: ten eerste omdat daar alleen maar Japanse motoren rijden (125 en 250cc modellen die wij hier niet kennen) en ten tweede omdat er helemaal geen slooponderdelen zijn. Ieder onderdeel wordt tot in lengte van jaren gerepareerd, aangepast en hergebruikt. Daar kunnen wij wat betreft duurzaamheid nog iets van leren.

De prettige tijd in de vakantie was daarna snel voorbij want vakantietijd en capaciteitsgebrek op het werk zorgden ervoor dat ik 21 van de 28 dagen na mijn vakantie moest werken. En die werkdruk begint eigenlijk nu pas, begin oktober,  een beetje af te nemen. Tussen het werk door heb ik ook nog het huis geschilderd en weer het nodige onderhoud gepleegd dus de motor staat me vanaf de brug al maanden lang zielig aan te kijken. 

Maar.......om mijn motivatie goed te houden heb ik wel gereden. Ik heb een paar dagen een WLC van Olaf geleend. Dat was best spannend want rijden op zo'n ding is heel anders dan op een gewone motor. Maar wel helemaal geweldig.  

                                            Met een oude legerhelm van mn zoon op😁

Rijden op die WLC gaf me het laatste zetje om het serieus aan te pakken. Te beginnen met de veerschommels. Die van de WLC waren perfect gesmeerd, bij die van mij is dat niet mogelijk. Dus alles weer gedemonteerd. Van de ene veerschommel werkten de beide smeernippels, van de andere geen enkele. Met de brander lukte het me om 1 los te draaien maar de ander brak en moest ik vervangen door een nieuwe na eerst een nieuwe tap gemaakt te hebben. 

Bij Flathead45 bestel ik een handvol schroeven, moeren, een accubak en nieuwe borgringen voor de veerschommels. 125 euro voor een doosje metaal. Dat is best wel weer slikken. Maar nu kan ik de veerschommels wel definitief en op de juiste wijze monteren.

 Het blijft mooi weer en omdat ik wat snoeiwerk heb, breng ik alle tuinafval met de Jeep naar de vuilstort. Ik wil de If8 aankoppelen maar dat lukt niet omdat ik aanpassingen aan de trekstang moet doen en dat wil ik niet omdat ik er maar 1 heb. Daar moet ik tzt nog maar eens een replica voor kopen. Maar het staat wel mooi, zo'n karretje achter de Jeep.

In de nachtdienst op mijn werk lees ik een serieus blog, geschreven door een Nederlander (of een Belg). De restauratie van een Harley moet je serieus aanpakken. Hij geeft wat tips die ik herken van de wijze waarop ik de Jeep heb gerestaureerd: Goed lezen, onderzoek doen en zorgvuldig werken.

Thuis begin ik de boeken opnieuw te lezen maar sommige dingen snap ik gewoon niet. Het spatbord en de accubak zitten aan de bovenzijde met 2 studs aan het frame. Maar ik zie op andere plaatjes dat die studs gebruikt worden om het spatbord aan een ander deel van het frame vast te zetten. Tekeningen en foto's helpen me niet verder. Totdat ik de partslist nog beter lees en zie dat ik 2 sets studs nodig heb die beide een ander nummer hebben. Dan pas valt het kwartje.

                                                      Zoek de verschillen😡😡😡

Maar langzamerhand kom ik nu wel op gang. Bij JW Boon bestel ik de juiste studs en nog wat schroeven en moeren (weer 135 euro) en een vooras omdat ik binnenkort het voorwiel er in wil hangen. Dat zorgt er namelijk voor dat de motor veel steviger staat. Op YouTube bekijk ik 10 keer het filmpje van Rie-side waarin de monteur laat zien hoe je een voorwiel monteert maar als ik het zelf wil doen lijkt mijn naaf niet op die uit het filmpje. Aan beide kanten zit een soort oilseal. 

 

Via een HD site op Fb kom ik in contact met Gerard Duyvesteyn uit Monster. Hij reviseert naven en gaat mijn voorwiel onder handen nemen. Dat is best belangrijk want de kleinste slag in het voorwiel zorgt ervoor dat rijden levensgevaarlijk wordt. 

Omdat ik een paar dagen vrij heb (eindelijk) zet ik door met de volgende klus, de montage aan het achterspatbord van de beugel waar de kentekenplaat en de achterlichten aan komen. Maar voor ik dat doe werk ik eerst het spatbord bij. Dat is origineel en komt kennelijk van een Harley die na de oorlog blauw is geverfd. Het metaal is jaren geleden opgeknapt en kan nu wel weer een beurtje gebruiken.

                    Het scharnier van het achterspatbord is gelukkig nog in prima staat.

 Omdat ik een purist ben gebruik ik voor de montage van de lampensteun klinknagels. Dat valt niet mee. Met de brander (die m'n verf zwaar beschadigt, dus dat moet opnieuw) monteer ik die rotdingen maar de laatste lukt echt niet omdat hij te kort is en vervang ik voor een ronde schroef. Als ik het schroefgat dicht kit ziet niemand het verschil. 

Daarna ga ik verder met de montage van de accubak. Ook dat is een crime! Het is dat de monteur van Rie-site zegt dat geen enkel framedeel van een WLA past want anders had ik gedacht dat het aan mij lag. Inderdaad, niets! past fatsoenlijk aan elkaar. Alle framedelen moet ik verbuigen en gaten opboren voor ik er een schroef doorheen krijg. De montage van de accubak met originele studs kost me echt een hele middag! Nu snap ik ook waarom zoveel mensen daarvoor gewone schroeven en moeren gebruiken. Ik niet. Ik werk zo zorgvuldig mogelijk want het ziet er daarna wel veel mooier uit.

Met Olaf ga ik naar de motorbeurs waar ik weer 250 euro uitgeef. Maar het is het waard. Ik koop voor 150 euro een originele claxon waar een beetje werk aan zit en nog een paar losse dingen. Het geld is nu weer op maar ik kan weer voort. Nu verder met de montage van het spatbord en daarna definitief spuiten want met al dat gepas en gemeet is mijn verse verf zwaar beschadigd.