Afbouwen met hindernissen

De RDW belt! Ze hebben een gaatje in de vakantieagenda. 7 augustus om 08.00 uur mag ik voor de keuring. Dat is een paar dagen na mijn vakantie dus twijfel ik. De dame adviseert me echter nadrukkelijk om die datum te accepteren want de volgende plek is pas eind augustus. Ik zeg dus JA en de druk ligt weer op mijn schouders.
Ze verbindt me nog even door met een technische man die me vertelt dat de achterbank er zeker in moet en dat ook de bekleding in de auto moet zitten desnoods met ductape vast gemaakt. Over de richtingaanwijzers zegt hij dat die verplicht zijn al kan ik daar ontheffing voor vragen gezien het feit dat mijn Jeep geen richtingaanwijzers had. Dat is niet nodig want de lichten werken allemaal.

De lichten wel. De claxon is een ergernis en één van de grootste hindernissen tijdens de restauratie. Qua tijd dan. De toeter is verplicht dus moet ik er aan geloven en moet de hele linker voorzijde los om bij de stuurstang te komen.
Omdat alles nieuw is heb ik dat ik 3 kwartier gefixt. Ze staat er mooi maar droevig bij.

Wat ik al verwacht had klopt: Het gesoldeerde deel van de draad dat vast zit aan de geïsoleerde messing ring rond de stang is los en maakt voortdurend sluiting. Ik was er al bang voor.
Ik besluit om niet zelf meer te solderen maar naar een speciaal metaalbedrijf te gaan. Die kunnen het echter ook niet omdat je voorzichtig moet zijn met het isolatiemateriaal onder de ring. Zij raden een loodgieter aan. Ik weet echter dat die solderen met een vlam en dat is ook te heet. Gelukkig weten de monteurs van garage Esgee in Harlingen raad. Zij hebben beide ervaring met legerjeeps en maken de draad aan de messing ring vast met een dikke krimpkous die versterkt is met hars. Ik kijk ondertussen de stuurbuis na en ontdek (maanden te laat) dat die ter hoogte van de messing ring verbogen is aan een rand. Daardoor raakt die rand de las. Had ik dat maar eerder gezien. In ieder geval is het probleem nu opgelost. Maar waar ik 3 kwartier nodig had om de Jeep te demonteren, kost het me 2,5 uur om alles weer te monteren. In ieder geval komt de toeter door de keuring.

Nu moet de motorkap er op. Maar voor ik de motorkap er op zet moet eerst het raam er op. De kap moet namelijk tegen het raam kunnen leunen. Ik heb alle raamspullen al een tijd in huis en in 1 avond zit het raam er op. Als nieuw. Het NOS M201 binnenraam past als een handschoen en belangrijker: er mankeert niks aan de rubbers.

afgeplakt met schilderstape

het begint een Jeep te worden

Ik doe wat pas- en meetwerk met de motorkap. In je eentje is dat best pittig als je de verf wil sparen. Op een gegeven moment geef ik de kap een  zwieper omhoog waardoor met een donderende klap een TL buis breekt met als gevolg dat de motor vol scherven komt te zitten en ik wat woorden van liefde en berouw uitspreek.

Scherven

Tijd om te stoppen.
Een paar dagen later pak ik de klus weer op. Dit keer voorzichtiger. Als ik de kap zo goed mogelijk tegen de gaten in het schutbord leg zie ik dat de kap maar liefst anderhalve centimeter scheef naar rechts zit. De originele gaten zijn ooit scheef geboord.

Ik wist dat bij de meeste Jeeps de kap schots en scheef in de fabriek werd gemonteerd maar dit is wel erg. Het gevolg is dat de kap aan de voorzijde bij de grill 4 centimeter scheef zit en alleen dicht wil als ik geweld gebruik.

4 centimeter

Bij het schutbord kan ik links een hele vinger langs de kap in de motor schuiven terwijl hij rechts strak tegen het schutbord ligt. Ik besluit nieuwe gaten in het scharnier van de kap te boren, geen anderhalf maar 2 centimeter naar rechts. Het resultaat is wonderbaarlijk: de kap sluit prachtig en het midden van de motorkap zit precies in het midden van de grill. Nu kan ik hem voorzien van massastrips, rubber blokken, haken en paardenhaar langs de airdeflector. (mijn kap is origineel want de gaatjes voor het ijzerdraad van het paardenhaar zitten nog in de metalen air deflector) 

Als ik savonds vol trots nog even naar de oude dame sta te kijken komt mijn lief ook even bij me staan. Met Friese nuchterheid zegt ze: "Wat staat dat ene wiel raar scheef"

En inderdaad, dat was me ook al opgevallen. Het linker wiel had na mijn ingreep met zelfgemaakte shimms in april vorig jaar (zie blog dd 1 april 2018) een mooie stand maar op een of ander manier is die stand gewijzigd. Misschien door de proefritten die ik maak.
Het zit mij niet lekker en ik app John, de monteur van Staman.

(Nu ff een intermezzo: wat ik pas sinds kort weet is dat John dezelfde is als Johnny's Jeep repair die elk kwartaal in het KTR blad adverteert. 

De echte vakman dus! Ik weet nu ook waar ik tzt mijn motor laat reviseren) 

Zoals altijd krijg ik per omgaand antwoord maar als ik hem vertel hoe ik vorig jaar het probleem heb opgelost is hij zeer duidelijk: DAT MAG NIET! Streng verboden, levensgevaarlijk en de jeep wordt ervoor afgekeurd. Dat is een duidelijk verhaal. Lekker kort ook. John zegt echter ook dat de stand van het wiel waarschijnlijk veranderd is omdat de auto nu zijn volle gewicht heeft bereikt dus als ik de shimms weer verwijder zal het probleem waarschijnlijk opgelost zijn. Dat is slikken want dat is 2 avonden werk en ik ga over 10 dagen op vakantie en moet nog veel doen.
Hoewel ik 100% vertrouwen heb in John moet ik er toch nog even over nadenken. Eerst maar even wat anders.
Bij Staman haal ik weer voor een kapitaal aan spullen: bekleding, canvas kap, top bow en achterbank. Alles voor de keuring.

Als ik thuis een stukje ga rijden, het is tenslotte prachtig weer, ontdek ik weer een probleem. De oliedrukmeter lekt. Minimaal maar toch. Erger is nog dat de hele zwarte meterplaat naar achteren is geschoven.

Ik app weer met John. (die heeft een engelen geduld). Hij denkt dat er teveel spanning op de leiding staat en dat ik de moertjes van de meter te hard heb aangedraaid. Dat laatste klopt. Dat heb ik gedaan omdat het dashboard door de aanrijding ooit niet helemaal recht is. Dat moet ik dus ook nog oplossen. 

Dat lukt tijdens het weekend niet. Het is 30 graden en de auto is te heet om beet te pakken, laat staan om er in te liggen. Dat geeft niks want ik heb genoeg andere klusjes. Bijvoorbeeld het boren van 6 (!) gaten voor de spiegel. Ik heb een originele MA spiegel die ik tussen de bedrijven door schuur en opnieuw spuit.

Ook pas ik de bank, monteer de bumper, boor de gaten voor de passagiersstoel en breng de verstevigingsstukken in de achterwand aan. Zo kom ik de prachtige dag, de eerste dag dat ik in korte broek buiten kan sleutelen, wel door.

Zondag is het frisser en omdat er komende dagen regen wordt verwacht besluit ik de Jeep van binnen en buiten met de kwast te schilderen. Dat is mee aangeraden door het lasbedrijf toen ik de body liet impregneren. Met de spuit kom je niet in de lasnaden. Met de kwast kan je elke naad volsmeren met verf. En ik weet uit ervaring dat wanneer je de auto daarna 2 of 3 keer spuit het resultaat prachtig is.

S'avonds ga ik weer een flink stuk rijden. Ik begin echter last te krijgen van de scheve stand van de auto. Ik durf niet met redelijke snelheid bochten naar links te maken, bang dat ie omvalt. Ik baal daar echt van en stuur John een paar foto's. Hij belt gelijk en vraagt om meer foto's. We komen er achter dat de linker voorste bladveer een rare stand heeft. Er zit geen banaanvorm in maar overdreven gezien staat hij naar beneden gericht. Als ik op verzoek van John test of de U shackles bewegen blijkt dat de voorste muurvast zitten. Dat herinner ik mij. Toen ik die aanbracht had ik giga moeite met links voor. Ik merkte toen al dat ie vast zat maar wist niet dat dat zo erg was. John denkt dat dit de oorzaak zou kunnen zijn, tezamen met te zachte bladveren. Als ik de auto linksvoor optil heeft dat als resultaat dat de hele auto recht komt te staan, ook de hangende achterzijde.

Ik kan niet anders: de komende dagen moet het linker wiel er af, moeten de shimms uit het fuseehuis en moeten de shackles los en misschien wel een bladveer vervangen. Ik stel mezelf een deathline: als ik die hele klus komend weekend niet klaar heb stel ik de keuring uit.

Wordt vervolgd.     

De laatste fase: Afbouwen

Dat ik nog geen keuringsdatum heb geeft rust. Verder is het ongelofelijk rotweer en voel ik me gammel omdat ik in het vliegtuig uit Moskou een virus heb opgelopen wat maar niet weg wil. Ik heb dus geen zin om onder de auto te liggen om de koppeling af te stellen.
In plaats daarvan doe ik een hele dag hele leuke detailklussen om de motor af te maken.

Nu de motor goed start hoef ik geen benzine meer in de carburateur te gieten en kan het luchtfilter er op. Dat doe ik met de bijbel van Farley in de hand.

Pancake filter

het luchtfilter volgens Farley

Ik breng de canvas beschermbanden op de grill aan en de beide air-deflectors met paardenhaar.

Daarna isoleer ik alle leidingen. Zelfs een expert ziet nu niet meer dat ik 1 extra gele kabel heb aangelegd voor de linker richtingaanwijzer.

Rondkijkend in alle dozen ontdek ik weer mijn massastrips en zie dat ik nog 1 moet aanbrengen tussen basis van de stroomregelaar en de startmotor.

Als allerlaatste monteer ik de oude, verbogen beugel tussen carrosserie en radiator. Foto's in de bijbel van F. laten zien dat dit ding zelfs in 1942 al verbogen was..
Op wat spuit- en schilderwerk na is het motorcompartiment nu helemaal klaar.

Eerlijk gezegd vind ik het totaaloverzicht een plaatje. Maar ja, ik ben partijdig.

Bedrading aanleggen deel 5 en slot.

De bedrading aan de achterzijde is goed. De achterlichten, de remlichten en de richtingaanwijzers werken. Nu verder met de voorzijde. Dat is nu niet meer moeilijk. De koplampen zijn zo gefixt. Het enige dat problemen geeft is de voetschakelaar voor High beam en Low beam. Ik heb daarvoor de schakelaar gebruikt die in de auto zat en waarvan ik tijdens de eerste en enige testrit had geconstateerd dat ie werkte. Ik had echter niet getest of ie in beide standen werkte. De schakelaar werkt in zoverre dat ik wel of geen licht heb. Geen High en Low beam. John heeft de oplossing. Ik heb 2 draden omgewisseld. De + draad hoort in het midden te zitten van de 3 aansluitingen. Als ik dat heb omgewisseld werken beide standen.

Nu de richtingaanwijzers. Ik bel stad en land af om aan 6V oranje knipperlichtjes te komen maar niemand heeft ze. Na 10 telefoontjes geef ik de moed op en zaag hele kleine stukjes oranje perspex uit die ik in de oorlogsverlichting plak. Het resultaat is perfect. Ik kan nu voor altijd gewone 6V lampjes gebruiken die 50 cent per lamp kosten.

 Ik loop nu richting einde. Het laatste wat ik doe is het installeren van de claxon. Het is even zoeken hoe de claxon aan de 4 resonantie plaatjes vast moet maar een foto op G503 helpt. Daarna werkt de claxon. Keihard!

De stroom is klaar. Nu bellen met de RDW. Kijken of ik eind juni terecht kan.
Dat is een domper. Ze zijn wel heel aardig maar ik kan in Heerenveen pas ergens in augustus terecht en die datums zijn nog niet beschikbaar. Wel beloven ze me actief op zoek te gaan naar een gaatje in de agenda. "Daarover wordt u maandag gebeld."
Een week later ben ik nog niet gebeld.
Ik ga ondertussen verder. Ik wil proefrijden.

Om te kunnen rijden moet de auto beschikken over pedalen, een stuur en een stoel. Ik doe weer een hele avond een hele vieze K..klus. Ik zandstraal de originele Slatstoel. Het is een heidens karwei maar het resultaat is mooi.

de bekende lasnaad van de Slat

Daarna las ik het blikken achterplaatje aan de achterzijde van de stoel. Dat is een heel secuur werkje omdat het heel erg dun blik is. Het lukt me dan ook niet om hem echt heel erg vast te lassen. De stevigheid komt van de boutjes waarmee straks ook de kussens worden vastgezet.

Het gaspedaal is ook even zoeken. Hoe zit die rubber but-plug aan het pedaal? Chris weet gelukkig hoe het zit.

Het rempedaal is een eitje maar het gat van het koppelingspedaal moet ik ernstig vergroten om een vrije slag te hebben. Gelukkig zie je dat in het totaalplaatje niet.

Nu kan de tank er in. John en Joop hebben me gewaarschuwd dat ik geen vilt of canvas voor de anti sqeek banden moet gebruiken. Als die nat worden drogen ze heel erg slecht op en ontstaat in no time roest. Ik volg hun tip en gebruik daarom een oude fiets binnenband.

Ik ben benieuwd of het uiteinde van de brandstofleiding onder de auto correspondeert met het uiteinde van de tank. Als ik een gat boor in de bodem blijkt het perfect op zijn plek te zitten. Dat is toch wel bijzonder. De carrosserie is origineel en opgeknapt, de leidingen zijn replica en zo,n beetje op het oog aangebracht en de tank is net als de tankbak een met de hand aangebracht replica.

Het mag dan wel mooi pas lijken, het verbinden van leiding en tank is een ongelooflijke rot klus waarvoor ik de hulp van de buurman moet vragen. Ik lig onder de auto om de leiding en moer aan te drukken terwijl hij in de 3 centimeter ruimte tussen bodemplaat en tank met sleutel 1/2 de moer mm voor mm aandraait. Hoe je dan ook nog tevoren de rubber ring onder de tank rond de leiding aan moet leggen om daarna blind de moer aan te draaien is mij een raadsel. Ik breng die rand pas aan als de moer vast zit. Daarvoor moet ik de ring wel doorknippen maar dat ziet niemand.

De 2 banden waarmee de tank vast wordt gezet passen redelijk. Het valt me op dat ik erg lange bouten moet gebruiken. Maar dat maakt niet uit. Het past.
Het is ook nog een studie hoe de rubbers aan te brengen rond de tank. Staman heeft me 4 rubbers geleverd die rondom de tank moeten worden aangebracht en moeten voorkomen dat er troep tussen tank en bak komt. 3 van de 4 rubbers zijn duidelijk. De 4e echter niet. Het rubber dat tussen achterspatbord en tank moet past totaal niet. Ik leg dat maar los onderin. De overige rubbers passen wel goed.

voorzijde

Nu het moment surpreme: past de stoel? Dat valt niet tegen. In vergelijking met de oude gaten scheelt het 1 centimeter en dat kan ik makkelijk wegwerken. De zenderunit past overigens erg slecht in de MD Juan tank. Ik moet de gaten in de unit met veel moeite uitboren voordat de 5 boutjes passen.

het bekende hardhouten latje.

Als laatste zet ik het stuur er op. Nu starten. Dat is nog best spannend want voor hetzelfde heb ik een paar kabels verkeerd aangesloten en heb ik gelijk brand. Ik vraag de buurman om toe te kijken. Gelukkig is alles goed aangesloten. Sterker nog, hoe vaak ik de auto ook start, de dikke kabels van de accu en de startmotor worden niet heet.

Dat starten valt verder zwaar tegen. Ik krijg de auto met geen mogelijkheid aan de praat. Als ik benzine in de carburateur giet start ie goed en loopt ie 2 tellen maar daarna slaat de motor af. Ik stel Chris en John vragen en zij geven onafhankelijk van elkaar hetzelfde antwoord: waarschijnlijk is er iets met het vacuüm. Ik moet alle verbindingen nalopen.

Ik ontdek bij het benzinefilter dat ik de 2 loze nippels aan de zijkant niet heb aangedraaid. Ook draai ik alle andere verbindingen aan maar het helpt niks. Tijd voor deduceren zoals John me aangeeft.
Ik demonteer de flexibele leiding en breng daar een losse slang aan die in een jerrycan uitkomt. De Jeep start en loopt daarna feilloos. Het ligt dus aan het filter of de tank.
Ik blaas de achterste leiding tussen tank en filter door om te checken of ie verstopt zit. Ik hoor de benzine bubbelen in de tank wat goed is maar het valt me op dat het lijkt alsof de leiding bijna boven de benzine uit steekt. Dat terwijl er meer dan 5 liter benzine in zit. Ik besluit er nog 5 liter in te gooien.
Kennelijk is dat de juiste oplossing want als ik daarna de motor start loopt ie uitstekend.

Ik verwijder een paar auto's van de oprit om een stukje te rijden maar helaas. Tot mijn grote frustratie wil de auto niet in de versnelling. Kennelijk is de koppelingskabel veel te slap afgesteld. Dat verbaast me niet want ik heb hem alleen maar aangebracht. Verder niks. Toch baal ik als een stekker.

Ik neem inwendig een besluit. Ik merk dat ik de laatste tijd haastig ben. Ik moet en zal eind juni naar de keuring. Ik laat dat los en niet alleen omdat de RDW niet meewerkt. Ik wil wat meer rust. Het is een hobby. Ik zie wel wanneer ik klaar ben. Het is ook niet erg om hem in augustus of september te laten keuren. Ik wil een goede en mooie auto. Dat is belangrijker dan meedoen met Arnhem.