zondag 17 september 2017

herstel van het dashboard

Het blijft verschrikkelijk butweer en van gridstralen komt niks.  Afgelopen dinsdag heeft de zuidwesterstorm aardig huisgehouden in mijn tuin. Niet alleen mijn nog volledig in blad staande druif is vernield maar ook de Jeep is helemaal zeiknat gewaaid. Het dekzeil heeft helemaal niets geholpen. Maar ja, windkracht 9 a 10 aan de kust. In ieder geval is mijn mooie glad gestraalde body helemaal bruin.
Ik begin eigenlijk nogal ongeduldig te worden. Die body moet naar de lasser zodat ik hem daarna kan behandelen tegen roest en hem op kan slaan in de loods. Maar voordat ie naar de lasser kan moet ik nog een paar dingen doen. Vandaag heb ik geprobeerd de enorme deuk in het dashboard te herstellen.

Het enige wat ik mij kan bedenken is dat tijdens de aanrijding waarbij de hele voorkant is vernield, de bestuurder met zijn borst op het stuur is geslagen en dat daardoor de stuurstang omhoog en naar voren is geklapt waardoor het dashboard ter hoogte van de stuurstang is ingedeukt. Dat moet echt een paar gebroken ribben hebben gekost. Net goed, met je maar voorzichtig zijn met zo'n oud beestje. (geintje)

Op internet heb ik me verdiept in metaalbehandeling en ik begin met het deel voor deel verhitten van de delen die ik wil herstellen, Als ze heet zijn breng ik ze onder spanning met een oude potkrik en een stuk hout. Met een hamer kan ik dan de deuken herstellen. Daarna laat ik het herstelde deel afkoelen.

Aan het einde van de middag heb ik het dashboard recht. Als ik er een lat langs houd scheelt de indeuking minder dan 1 mm. Ik ben wel tevreden maar ben benieuwd wat de lasser er van denkt.




 

zondag 10 september 2017

Carrosserie deel 3

Op donderdag breng ik de eerste spullen, radiator en grill, naar F. de lasser. Ik bespreek met hem het werk aan de carrosserie op basis van foto's die ik heb gemaakt. Zijn oordeel is dat mijn Jeep een simpel klusje is. Dan vertelt hij dat hij 3 jaar geleden ondanks zijn pensioen gevraagd is om vliegtuigen en de V1 en V2 in het legermuseum in Soesterberg te restaurereren zodat ze konden worden opgehangen. Hij laat als bewijs een heleboel foto's zien inclusief het hele binnenwerk van de V2 waarvan er nog maar 2 op de hele wereld zijn. Hij vertelde ook vol bewondering naar het binnenwerk van die raket te hebben gekeken omdat men met dat soort las- en metaalwerk zelfs tegenwoordig heel veel moeite heeft.
Ik heb er dus wel vertrouwen in dat mijn Slatje weer mooi wordt. Ik wijs F nog wat dingen aan op een spatbord maar hij wijst als antwoord nog veel meer kleine scheurtjes, zwakke plekjes en deukjes aan.
Hij gaat er mee aan het werk maar zegt tussen neus en lippen door ook dat hij eind September,  begin Oktober, met de carrosserie aan de gang wil.
Dat betekent dat ik een tandje bij moet zetten.

Zaterdag ga ik naar Staman in Nijverdal om de verstevigingsprofielen voor de onderzijde en de spatborden te kopen. Ik ben daar nog nooit geweest en loop kwijlend door de enorme opslagplaats vol voertuigonderdelen. Rondom het gebouw een giga hoeveelheid ongerestaureerde legervoertuigen en tanks uit WO2 en daarna. Geweldig! Joop vertelt ondertussen alles over de verschillende soorten Jeeps en onderdelen. Helaas geeft hij mij profielen mee voor de ACM2 body maar die ruil ik wel om als ik er weer kom.
Hij vertelt trouwens hetzelfde als mijn lasser over de profielen en raadt aan om er geen Amerikaans Grenen in te doen. Dat heeft geen enkele meerwaarde voor de sterkte van de carrosserie en was enkel bedoeld om te voorkomen dat het verstevigingsprofiel zou beschadigen en daardoor verzwakken wanneer de Jeep op een rotsblok of tankwrak zou stoten. Ik acht die kans in Friesland klein dus ik zal tzt hun advies opvolgen en de profielen vol spuiten met vet of tectiel.

Zondag is het mooi weer en ga ik met de binnenkant bezig. Aan het einde van de dag ben ik op 3/4. Volgende week nog 1 droge dag en de carrosserie kan naar F.

                                                                          van dit

                                                                          naar dit



Enkel de bodemplaat, een paar stukjes binnenkant en de gereedschapruimtes nog. En......de luikjes van de gereedschapruimtes zijn ook al klaar. Die heb ik in 10 minuten aan beide zijden kaal. Ik weet nog dat ik daar tijdens de restauratie van de Nekaf een halve middag over deed met schuurpapier en afbijt. De straalketel begint zijn vruchten af te werken,


woensdag 6 september 2017

Verder met het chassis

Als het slecht weer is ga ik in de garage verder met de uitbouw van de motor, aandrijving en pedalen. In 1 avond sleutelen heb ik alle pedalen er af. En met hulp van de Youtube filmpjes van Kaiser-Willys heb ik in 2 uurtjes de aandrijfassen verwijderd.
De motor en de bak kunnen er nu uit.







Zware frontschade, een Bubba voorzijde met houtje touwtje accuplateau.


Op een zonnige zondag komt C. op bezoek. Ik ken hem enkel via de mail maar hij is een absolute autoriteit op het gebied van Slat grills. Ik ben blij dat hij langskomt want ik wil heel graag een oordeel over mijn Slatje. Hij verbaast zich over de gave staat van carrosserie en chassis. Belangrijk is ook dat hij geen na-oorlogse onderdelen kan vinden. Sterker nog, mijn Jeep zit vol Slat details.
Het slechte nieuws is wel dat ik mijn netjes in de menie gezette motorkap weer voor een deel kaal moet maken. De verstevigingsbalk aan de binnenzijde is absoluut niet origineel. Die moet er af. Daar baal ik van maar ik ga het wel doen want anders krijg ik tzt spijt.

Carrosserie deel 2

De paardendeken is een leuk intermezzo maar ik zal toch weer bezig moeten met het vieze zware werk als ik de hele boel schoon gestraald wil hebben voor de lasser terug is van vakantie. Ik moet buiten onder de overkapping in de tuin gridstralen en dat lukt alleen goed als het droog weer is. Het gaat met horten en stoten. De ene dag doet de straler het prima en de volgende dag heb ik de ene verstopping na de andere losvliegende slang. Als er weer een onderdeel stuk gaat stap ik in de auto en ga bij de leverancier langs. Alle kapotte onderdelen vallen onder garantie en hij geeft mij de tip om met minder Bar te werken. Vanaf dat moment gaat het beter maar het blijft een moeizaam proces. Vooral de onderzijde zit vol tectiel en vet en dat moet ik met de brander verwijderen.
Op en gegeven moment ruik ik, een paar minuten nadat ik klaar ben, een rokerige brandlucht. Blijkt dat het oude Amerikaanse grenen in een steunbalk vlam heeft gevat :-)

Uiteindelijk heb ik de onderzijde klaar.

En zoals ik al eerder zei, de roest valt me heel erg mee. De grootste rotte plekken zitten voor de stoelen en in de zijkanten.



De onderzijde is vanwege de vele olie de grootste klus. De zijkanten vallen erg mee. De dikke plakken plamuur vallen er na behandeling met de brander in grote stukken af. Daaronder puntgaaf blank metaal.



                                             originele groene verf op gaaf metaal


                                            replicadeel.



Ik wil zo weinig mogelijk replicadelen gebruiken maar voor beide zijkanten is het nodig. Die zijn gewoon te slecht. Net als de bak waar de benzinetank tzt in komt. Dat kan niet anders.


Ook de achterzijde blijkt wonderbaarlijk goed. Het Willys logo is als nieuw. Enige wat me zorgen baart zijn de vele gaten die in de achterzijde geboord zijn. Leuk is de fieldmodification waar ooit het contact van de stekker van de aanhangwagen is aangebracht.


Ik ben dus rondom klaar. Nu enkel de binnenzijde nog. Ik heb al wat testjes gedaan en de zwarte verf aan de binnenzijde vliegt er met gemak af. Het einde is in zicht. Ik maak me wel zorgen om de enorme deuk in het dashboard. De Jeep heeft ooit een enorme aanrijding gehad. Het kan niet anders dan dat de bestuurder daarbij aardig gewond is geraakt.


                                             Laatste loodjes.