Tussenstand: Kar - @mateur 1- 0

Antwoord en praktische tips van Floris, de If8 expert. Hij besluit met de woorden: "de onderdelen kunnen muurvast zitten."

Dat blijkt het understatement van het jaar. Ik heb busjes gas gehaald en mijn moker uit het vet. Ik schuif de Jeep de garage uit om ruimte te krijgen, trek mijn leren handschoenen aan en begin met hameren en branden. Omdat ik de dure, zeldzame onderdelen van de kar niet wil vernielen, moet ik me inhouden. De naaf wordt zo heet dat het vet in de wiellager vloeibaar wordt en uit de naaf loopt. Dat is op zich goed nieuws omdat het bewijst dat daar nog vet zit. Dat wist ik ook wel omdat de wielen hartstikke soepel ronddraaien. 

Alleen geeft de naaf geen millimeter toe, ondanks de hitte en het slaan met de moker. Na meer dan een uur stop ik. Dit heeft geen zin. Floris, de IF8 expert (die zelf vier van die karren bezit) heeft me al een paar tips gegeven voor als het echt niet wil. Uiteindelijk blijft dan niets anders over dan de naaf behuizing open te flexen en later weer dicht te lassen maar zover ben ik nog niet. Ik ga eerst wat anders proberen. De behuizing van de naaf zit met een dikke pen vast aan de schokdemper. Als ik dat los maak komt uiteindelijk het hele naafhuis los en kan ik het in een oliebad leggen. Die pen is vervangbaar dus die hoeft niet heel te blijven.

De eerste klappen met de moker zijn bemoedigend. De pen komt een paar mm los.

Maar dat is dan ook alles. Ik sla zo hard op de pen dat de kant waar ik sla vervormt en verdikt zodat ik de rest van die pen met geen mogelijkheid door het gat krijg. Er zit geen enkele beweging meer in. Met veel moeite flex ik met de multitool (ik kan er met de flex niet bij) de vervormde kop af maar ook dat helpt niet. Dan krijg ik een ingeving. 

Ik heb deze nog:

Die heeft me bij de Jeep enorm geholpen al brak hij op een gegeven moment. Maar dat lag volgens de winkel aan een fabrieksfout. Ik zet hem op de pen en begin te draaien maar na een paar slagen durf ik niet verder. Er komt zo verschrikkelijk veel spanning op het gereedschap te staan dat ik bang ben dat hij breekt. Het is dan inmiddels 17.00u en ik ben al 4 uren bezig. Uit frustratie geef ik nog een paar klappen met de moker. Dat had ik beter niet kunnen doen. Ik sla met volle kracht op mijn duim. Godzijdank sla ik gedeeltelijk mis maar de uren daarna zit ik onder een icepack en aan het einde van de avond is mijn duim twee keer zo dik als de andere. Voorlopig sta ik met 1-0 achter. 

Eerst maar een Jeep klusje. 

Overigens vond ik tijdens mijn speurtocht naar originele verf wel de allereerste door de Duitsers aangebrachte verf. Onder het zandgeel zit nog een laag grijs/blauw. Dat is precies wat ik zou moeten vinden bij dit eerste model.

Als mijn duim genezen is ga ik die pen uitboren, Ik ga dit winnen en niemand zei dat het makkelijk zou worden.

Maar eerst weer een Jeep intermezzo.