Een mooi maar ongezond klusje

Het schuren en spuiten van een auto is niet echt lekker voor je gezondheid. Ik ben dan ook blij dat ik voortdurend een stofmasker draag.

                                              Links nieuw. Rechts na 1x motorkap spuiten.

Maar......., het resultaat is wel mooi.
Afgelopen vrijdag eerst een laag zinkspray op alle onderdelen en daarna de eerste laag matte groen verf met de Revell spuit.

                                                  Schep en motorkap na de zinkspray.

De kap dekt moeizaam maar dat had ik wel verwacht. Wat ik niet had verwacht is dat je de niet verwijderde verf toch nog door de nieuwe verflagen heen ziet. Het voelde namelijk volmaakt glad. Toch is het niet storend, althans niet storend voor een oude motorkap vol deuken. Als het een glimmende klassieker was geweest met een volmaakt gladde body was het echter wel vervelend geweest.

Pas na drie lagen spuitverf verdwijnen de tijgerstrepen van de kap en wordt hij prachtig egaal groen.

                                                                         Binnenzijde

Ook de onderdelen zien er goed uit. Vooral de oude schep ziet eruit uit alsof ie uit een museum komt. Bijna zonde om hem onder de motorkap te verstoppen.

                                            (de zinksprayvlekken zijn inmiddels verwijderd ;-)

Ik hoop dat ik een van de komende dagen nog een uurtje tijd heb om de kap te monteren. Daarvoor moet de Nekaf uit de loods en het blijft maar regenen en regenen. Ach, anders komt het in het nieuwe jaar wel. Nu eerst Kerst!

Zwart als roet

De afgelopen week ben ik verder gegaan met het afbijten van verf van de motorkap en de losse onderdelen.
Gistermiddag heb ik daar nog een paar uur aan besteed zodat ik vandaag kon schuren.
My God, wat een klus.......

Gelukkig waren er ook een paar leuke dingetjes tussendoor te doen. Leuk omdat het leuk is om te verfraaien. Zoals bijvoorbeeld de schep. Het hout heb ik kaal gemaakt (was ook groen) en drie maal in de lak gezet. Zo krijgt de saaie groene auto nog een heel klein beetje kleur. (al zit de schep aan de binnenzijde motorkap, dat dan weer wel.)
De rest van de onderdelen zijn netjes blank geschuurd en worden  volgende week, net als de metalen delen van de schep, weer groen.

(Voor de echte diehards: onder de scharnieren staat een nummer gestantst:  680952, een letter M in een ovaal en nog een losse 8.)

En toen vanmorgen om half elf, na de koffie: schuren, schuren en nog eens schuren. Niets dan lof voor mijn spotgoedkope TUV Aldi schuurmachientje. Hij werkte zich dapper 6 uren lang door dikke lagen stof heen. Als ze toch eens zulke treinen hadden..................

Halverwege het werk ontdekte ik wat die witte verf was: een stokoude, geschilderde "ontstorings S"
(die ga ik er dus weer opschilderen tzt in plaats van de stickers die ik al klaar heb liggen. 13cm in doorsnede, 30 cm van de onderzijde af en 38 cm van de voorzijde. En er zat er maar één. Aan de andere zijde niets.)
By the way: weet iemand of er rondom die S nog iets geschreven stond? Er zat nog wat verf maar ik kon er niets van maken. Antwoord graag naar smelt.veen@home.nl.

   

Zoals gezegd, na 6 uren was ik klaar en was de kap zo glad als een babykont. Daarna kon ik, tot grote vreugde van mijn lief, nog een half uur stofzuigen om  al het stof te verwijderen.

Daarna was ik ook echt klaar. EN DOLBLIJ dat ik mijn stofmasker met schilderstape aan mijn gezicht had geplakt. Dat masker was na de lunch, toen ik hem weer opzette nieuw en spierwit.
Vervolgens nog een half uur douchen om het zwarte stof uit al mijn poriën te verwijderen.

Volgende week een prachtklus: zinkspray en 3 of 4 lagen groene verf. Dan is ie weer als nieuw.

motorkap

Druk druk druk op het werk. Alsof er geen 2013 volgt. Vorige week heb ik niets kunnen doen terwijl de motorkap op de Workmate klaar ligt. Maar goed, ik heb geen haast.
Gisteren alle losse delen van de binnenzijde losgemaakt en daarna begonnen met schuren.

                                           Mooi dat zelfs alle beugeltjes los te schroeven zijn.

De buitenranden van de binnenkant maak nagenoeg kaal maar de rest schuur ik licht. Beetje de losse verf verwijderen en glad maken. Omdat de kap voor 99% gaaf is heb ik daar niet zoveel werk van.

 Zondags maak ik het af. Daarna voor de lol wat afbijt op de neus. Dat zal nog wel werk worden maar niemand zei dat het eenvoudig zou worden. lol

 Oh ja, afgelopen week met een collega zitten praten. Hij was 30 jaar geleden chauffeur op een 1 tonner. Hij is een Pietje precies en was dat op die ééntonner ook al. Hij heeft nog wat spullen uit dienst bewaard en die mag ik hebben. Onder andere vloeibare was (in een potje) die je op de kap smeert om hem waterdicht te maken en het allermooist: een spiksplinternieuwe, originele, ongebruikte brandblusser. Helemaal geweldig!!! Doede; Bedankt!

                 Zo één maar dan volledig onbeschadigd!!! (moet wel zelf een bevestigingsbeugel maken)

En als laatste nieuws: AJ, lieve zwager, bedankt voor je toogbeugels. Perfecte replica's!! (foto volgt als ze gespoten zijn ;-)

benzinetank

Ik was benieuwd of de ruitenwissers het deden nadat ik de niet werkende (replica) had nagekeken. Daarvoor moest de tank er dus weer in. Dat was ook wel handig want mijn garage wordt voller en voller.
De tank zat er in een half uurtje in en de stoel paste nu ook eindelijk goed. Alle 3 de schroefgaten van de stoel zaten zoals ze hoorden. Wat me wel opviel trouwens, was het feit dat de voorkant van de linker achterste wielbak door de jaren heen aardig verbogen is op de plek waar de stoel er tegenaan geschroefd zit. Kennelijk waren er ook erg zware dienstplichtig chauffeurs.

Na montage en naar buiten duwen van de auto hoefde ik maar een paar seconden de startmotor te gebruiken voor er weer benzine in de motor zat en het motortje draaide. Dat motortje was wel het enige dat draaide want de rechter ruitenwisser deed helemaal niets terwijl de linker slechts een halve slag maakte.  Na ontkoppelen van de slang van de rechter deed de linker het prima toen ik mijn vinger op de slang hield. Kennelijk is de rechter lek en maakt ie geen vacuüm. Dat moet ik nog maar eens nader bestuderen. Voorlopig ga ik iets anders doen. Deze week begin ik met de motorkap. Langzamerhand werk ik van voren naar achteren. Volgorde komende tijd: motorkap, motor, rechter spatscherm, accudeksel (die is heel slecht) voorruit, dashboard, binnenkant bak, buitenkant bak en als laatste de stoelen en de bank. Maar dan is het 2014 ;-)
Je ziet trouwens gelukkig wel verschil tussen gerestaureerde en niet gerestaureerde delen. Toch?

                                                    Toch? spatbord, wiel en tank zijn klaar.

mooi maken 2

Tussen de verplichtingen door ben ik weer met de Nekaf bezig. De tank heb ik deze week ontvet en geschuurd en de vele lagen verf op de tankdop verwijderd.
4 lagen verf op de tank moeten genoeg zijn.

 Terwijl de tank droogt bouw ik het spatbord weer op. De claxon, richtingaanwijzer en schijnwerper zitten er in een uurtje weer op. Ik ben niet tevreden over de schroeven en moeren die ik gebruik. Dat ga ik nog veranderen. In Leeuwarden heb ik een winkel ontdekt die alle soorten schroeven en bouten in Engelse maten verkoopt met het bijbehorende gereedschap wat ook wel handig is. Dat zijn leuke Sinterklaas kadootjes.
Na opbouw van het spatbord ben ik eigenlijk best wel tevreden over het resultaat. Ik ga de hele Jeep zo maken.

  Zondagavond trakteer ik mezelf op een vooruit geschoven Sinterklaaskado in de vorm van een zo goed als nieuwe Revell compressor. De compressor die ik heb staat bijna te roken na 1 spatbord en kan maar 2,5 bar opwekken. De "nieuwe" is 6 bar. Kijk, now we are talking. Ik durf nu de motorkap ook wel te spuiten.

Als ik alles heb aangesloten test ik of ik de draden goed heb aangesloten. Yes. Alles werkt. De schijnwerper staat in het donker een piepklein beetje licht uit te stralen. Ja, ja, een echte schijnwerper.

 

mooi maken

Dat kun je wel stellen. Ik ben ook nog de hele maandagavond aan het krabben voor ik uiteindelijk instort en de rest van de week grieperig ben met voorhoofdsholteontsteking  Maar uiteindelijk, als ik zaterdag weer zo'n beetje opgeknapt ben, wordt het mooi.
De metalen delen zet ik eerst in de zinkspray en daarna zoals gebruikelijk, in de eerste laag groene lakverf.

Terwijl dat droogt ontvet ik het polyester spatbord voor de laatste maal.
Daarna begin ik met de Revell spuit alle delen in de matte verf te zetten. Ik doe ook 1x de binnenzijde van de buitenkant van het spatbord. Dat kost met dat kleine spuitje heel erg veel tijd en de compressor, waarop staat dat ie na 3 kwartier gebruik een kwartier moet afkoelen, staat bijna te roken. Dat kun je uiteindelijk ook zien aan het resultaat. De metalen delen zijn mooi maar het spatbord heeft groene tijgerstrepen. Dat ligt aan de kracht van de spuit. Gelukkig hoeft de binnenkant van het spatbord maar 1x keer.
De tweede en derde laag verf op het spatbord zijn gelukkig goed en het resultaat is prachtig.

 
Terwijl de verf droogt verf ik beide doppen van oliepijlstok en radiateur fel rood. Dat doe ik met de kwast. Die verf doet er bijna 24 uur over om te drogen terwijl iedere groene spuitlaag binnen het uur droog is. Nou ja, ik heb geen haast.

Zaterdagmiddag belt Feike met de mededeling dat de tank klaar is. Die haal ik zondag op. Als ik hem in de bodem van de Nekaf zet, past ie als een handschoen. De vuldop steekt nog net voldoende naar buiten om de afdekplaat en de rubber ring er op te zetten. Dat is dus ook perfect gelukt.

 

Mooi klusje deze week: de restjes groene verf van vuldop, vlotterdeksel en aansluitingen krabben en daarna de tank in de groene verf zetten.








Uiteindelijk zijn zondagavond alle bij het linker spatbord behorende delen klaar voor montage. Ik laat ze nog een tijd uitharden en op een rustig moment komende week zet ik alles in elkaar.

Verf krabben, deel 1

Ik had al gezegd dat ik mijn Nekaf weer helemaal mooi wil hebben. Een paar weken geleden werd ik in die mening bevestigd toen ik met mijn "gewone" auto stond te tanken en er een Nekaf stopte om hetzelfde te doen.
Pa en moe in de auto, dakje er op en de jassen tot bovenaan dicht. Uiteraard begin ik een praatje en de eigenaar showt vol trots zijn bezit. Zijn auto is best aardig, jammer van dat bruine nep dak maar verder ziet hij er goed uit. Toch vind ik de verf niet mooi. De groene kleur is niet egaal. Als de man vervolgens de motorkap opent en vol trots het, inderdaad, goed lopende motortje laat zien, word ik niet enthousiast. Eén bonk roest en verweerd metaal. Ik neem me voor dat anders te gaan doen!

Ik wil mijn auto spuiten maar weet dat de ondergrond dan helemaal glad moet zijn. Er mag geen oude verf meer op de te spuiten delen zitten. Dat zal veel werk zijn maar ik heb geen haast. Zoals gezegd, ik heb er twee jaar voor uit getrokken. Daarnaast doe ik dan ook recht aan het werk dat de vorige eigenaar al heeft gedaan want de neus van de Jeep en het hele chassis zien eruit alsof ze zo van de spuiter komen.

Omdat de tank nog bij de lasser is, kan ik technisch niets doen dus heb ik mijn handen vrij om met de body te beginnen.
Op zaterdag, als ik eindelijk eens niets anders te doen heb, demonteer ik als eerste de schijnwerper. Dat is bijna de grootste blikvanger van de hele auto. Iedereen raakt dat ding altijd aan en wil weten wat het is. Die blikvanger moet dus als nieuw worden.

Maar als ik de andere delen eens goed bekijk zal de "nieuwe" lamp als een vlag op een modderschuit staan als ik de rest niet ook aanpak.

 











Ik stroop mijn mouwen op en besluit het hele linker spatbord te demonteren. Ik ga dat hele spatbord aanpakken inclusief alles wat er aan vast zit. Schijnwerper, motorklephaak, claxon, richtingaanwijzer, alles demonteer ik en begin ik te behandelen. Omdat ik toch zo lekker bezig ben draai ik ook de dop van de oliepeilstok en de dop van de radiateur los. Die maak ik ook kaal want die moeten straks weer fel rood worden.

Het valt allemaal niet mee. Dat merk ik als ik de schijnwerper voor de zesde(!) keer in de afbijt zet. Stukje bij beetje laat de verf los maar na ieder laagje moet ik de lamp weer insmeren. Ik doe maar de helft van de totale lamp zodat ik goed grip houd.
Ook op de haak van de motorkap zitten wel 10 lagen verf. Waarschijnlijk kreeg iedere lichting dienstplichtigen de opdracht om de Nekaf opnieuw in de verf te zetten. De oude laag lieten ze dan kennelijk gewoon zitten.
Halverwege de middag begin ik het aardig zat te worden. Buurman J. komt langs om te helpen en hij neemt het aluminium plaatje waarop de richtingaanwijzer zit, onder handen. Hij schuurt zich helemaal een ongeluk maar de verf zit muurvast op het metaal.
Ook daar smeer ik uiteindelijk maar een laag afbijt op. (uiteindelijk zullen 5 lagen afbijt niets helpen en moet ik met de elektrische schuurmachine en een schuurpat 60 bezig om de laatste verf er af te krijgen.

Te midden van dit vervelende werkje kom ik ook leuke dingen tegen. Aan de claxon blijkt een groen plaatje vast te zitten dat na verwijdering van de verf een typeplaatje blijkt te zijn met een datum er op. Maart 1960. Geinig.

 Tegelijk met de andere onderdelen zet ik ook het polyester spatbord in de afbijt (niet nadat ik het eerst heb getest) Dat gaat gemakkelijker dan de metalen delen. De verf vliegt er af. Dat moet ook want dat spatbord moet echt spiegelglad zijn voor ik het spuit.

     
De volgende dag is het mooi weer en ga ik eerst maar weer eens een beetje sporten. De volgorde: alles in de afbijt, dan fietsen en daarna weer krabben.
Eigenlijk ben ik het halverwege de middag spuugzat. De afbijt helpt niet om de allerlaatste keiharde verf van de onderdelen te halen.

                                                                Uren en uren krabben.


Ik ontvet de hele boel en ga een half uur met de schuurmachine aan de gang. Dat helpt en uiteindelijk, tegen vijven, ben ik voorlopig klaar.

                                          schijnwerper, claxon, 2 doppen, richtingaanwijzerplaat,
                                          massasleutel en motorklephaak. Allemaal kaal en glad.

Omdat ik toch op het eten moet wachten ga ik nog even met de motor verder: verf van de bougiekabels krabben en koperen onderdeeltjes laten glimmen.

        Genoeg gedaan dit weekend. Tijd voor een borrel.
               

Ruitenwissers

Na een weekje vakantie en daaromheen veel werk (de wereld is gek geworden) eindelijk weer eens een dagje vrij om aan de Nekaf te werken. Ik werk toe naar demontage van de tank maar als die er uit is kan ik niet meer rijden of de motor starten en vooral voor de ruitenwissers is een werkende motor een vereiste.
In de stromende regen duw ik de Jeep naar buiten  onder de carport om met de ruitenwissers bezig te gaan. Van Jeepfan42 heb ik de juiste afmetingen gekregen en zaag een leiding af op 66 cm. (0,4mm te lang ;-). Na montage van de leiding en koppeling met de rubberslang start ik de motor.
Die start onmiddellijk na bijna 3 weken stil staan en de bestuurders ruitenwisser werkt onmiddellijk hartstikke goed. YES! De ruitenwisser van de bijrijder doet het een halve slag en houdt dan op. SHIT!
Tja, dat is ook een replica terwijl die van de bestuurdersplaats origineel is!
Ik haal de replica uit elkaar en kan niet zeggen dat ik warm word van wat ik zie.

   De pakking is stuk. Hij zit vol opgedroogde olie en de nokjes die zorgen voor het vacuüm zijn allemaal slap. "Made in France" staat er op en inderdaad, Franse slag.
Ik wil dit %$&** vandaag voor elkaar hebben want die tank moet eruit. Ik bel met Chris maar hij kan ook niet direct zeggen wat er is. Ik maak de hele boel schoon en monteer het zaakje weer. Hij doet het nog niet.
Daar moet ik nog maar eens wat nader onderzoek op plegen.

Ondertussen valt de regen met bakken uit de hemel en staat een halve storm op de carport. Mijn handen vriezen er af en ik ben het zat. Het laatste uur van de middag besteed ik aan het demonteren van de tank. Die past niet goed waardoor de bestuurdersstoel scheef staat. Deze week breng ik de speciaal gemaakte, roestvrijstalen tank naar de maker. Het is zijn eer te na dat het ding niet past.

Als ik de Nekaf weer naar binnen duw zie ik een plasje olie op de oprit. Het stuurhuis lekt. Zucht, steeds meer reden om de hele stuurinrichting te demonteren.
Deze winter ga ik schilderen. Raam, dashboard en alle andere dingen die klaar zijn ga ik mooi maken. Volgende lente sloop ik het hele stuurhuis. Dat klinkt stoer. Hoop dat AJ me wil helpen.

Een heel klein klusje

Ik ben benieuwd of er ooit een Nekaf bezitter is geweest die het kleine aan/ uit schuifje voor de ruitenwissers heeft gedemonteerd. Ikke wel. Is leuk fröbelwerk.
Gister de popnagel van de schuif uitgeboord om het ding te repareren. Bij testen was immers gebleken dat het ding alles behalve luchtdicht was en dus van negatieve invloed op het vacuüm.
Het bleek dat zo'n schuif meer onderdelen heeft dan je in eerste instantie denkt. Je vraagt je dan ook af waarom ze die dingen zo nodeloos ingewikkeld ontwerpen. Ik kan me steeds beter voorstellen waarom die auto's in de jaren 50 zo duur waren.
Een schuifje van 5x5 cm met 5 onderdelen!

     En die onderdelen waren allemaal vies, smerig vuil en zaten vol verfresten.
Na schoonmaken met wasbenzine en het plaatsen van een extra O ringetje heb ik de hele boel weer in elkaar gezet met behulp van een schroefje en een moertje. Bij testen was ie als nieuw. Leuk dat priegelwerk.
Helaas moest ik daarna weer eens werken dus volgende week of zo maar verder met de rest van het systeem.

 

ruitenwissers en sturen

Ik word voortdurend lastig gevallen door mijn werk dus ik kom aan weinig dingen toe. Ik kan maar een paar kleine klusjes doen. Ben bezig geweest met de originele massasleutel. Die werkte niet goed. Als ik de sleutel omdraaide en "aan"zette hadden de metalen delen nog geen verbinding. Een paar ringen van een dubbeltje deden wonderen. Komende winter, als ik het dashboard ga restaureren, monteer ik die schakelaar.

   Gisteravond was zwager op bezoek. Voor de lol tot 23.00 uur onder de auto gelegen en een stuk gereden. De Nekaf zwabbert en daar hebben we de hele avond naar gekeken. Geprobeerd het stuur beter af te stellen en alle smeernippels gevuld met vet. Dat scheelde iets in het zware sturen. Komende weken maar eens verder naar kijken. Misschien haal ik het hele stuurhuis er wel uit.

Vanmorgen weer eens een leuk toeval gehad. Ik was in de stromende regen naar de vakgarage in de buurt geweest om de koplampen af te stellen. Dat gaat namelijk 100x sneller dan wanneer ik zelf met krijt en touw een opstelling maak. Bleek dat de monteur in de garage een voormalig dienstplichtig TD-er was geweest met ruime ervaring in het repareren van Nekafs. Ik heb hem gelijk even zo lief aangekeken dat hij de vacuümmeter pakte om het vacuüm van de brandstofpomp te meten. Dat was goed. Bij verder meten bleek de originele ruitenwisser stuk te zijn evenals de luchtklep op het dashboard. Dat zijn leuke reparatieklusjes voor de komende tijd.  Komend weekend weer werken dus van restauratie komt niks. Nou ja, ik heb geen haast. Heb er twee jaar voor uitgetrokken en ben nog maar 3 maanden bezig.

klusjes en genieten.

Deze week s'avonds met de Jerrycan bezig geweest. Foto;s zeggen meer dan woorden:

Van.....................

                                                             via................

                                                                                                           en..........................

naar........................................

Dat was makkelijk.
Het volgende project is moeilijker omdat ik het systeem als zodanig niet snap. Het vacuümsysteem van de ruitenwissers is voor mij abracadabra. Met hulp van wat tips van het Jeepforum en de defensiehandleiding ga ik op een zonnige zondagmorgen alle leidingen na. Alles zit goed vast en op de juiste plek. Ik haal alle onderdelen los, maak alles schoon en blaas alle leidingen door. Alle pakkingen zitten ook goed. Ik kan niets raars ontdekken. Als ik alles weer aansluit werkt het nog steeds niet. Maar weer een paar vragen stellen op het forum..............

Het is mooi herfstweer. Het dak en de zijpanelen zitten er op. Eerst maar weer eens een stukkie rijden. Genieten van die oude bak. Daarmee bedoel ik niet mijn lief die naast me zit. Allebei een sjaal om vanwege de harde wind maar toch een heleboel plezier. Af en toe waait er een herfstblad naar binnen. Dat is lachen.
Alle meters werken dus het verbinden van de meters via de massa heeft geholpen. De motor loopt goed en alle lampjes doen het. Om 17.00 uur rijd ik weer de oprit op. Hoewel ik weinig gedaan heb, heb ik wel plezier gehad. Volgende week weer verder.

schuren en stroom

Ik ben al de hele week bezig met de naweeën van mijn werk van vorige week en ik heb amper tijd om aan de Nekaf te werken. Ik doe 1 ding en dat is schuren en dat gaat veel en veel langzamer dan ik van tevoren verwacht.
Ik ben bezig met de Jerrycan van de KL, een exemplaar nog ouder dan de Nekaf zelf. In het metaal staat
4-53 geponst en ik ga ervan uit dat dat een datum is. Er zitten meerdere lagen verf op die ik er met afbijt probeer af te halen.

De verf laat gemakkelijk los maar het kost moeite om het er vervolgens met borstels en plamuurmes af te halen. Omdat ik de Jerrycan wil spuiten weet ik dat ie helemaal glad moet zijn en de verf laat op sommige plaatsen los tot op het blanke metaal. Dat betekent dat ie helemaal kaal moet. Het zij zo. In de loop van de week (elke avond een uurtje) is ie blank.
Op het blanke metaal 2 inscripties: (voor de liefhebber) het getal 099 en een driehoek met de letters KMD. Die verdwijnen straks weer onder de verf maar ik heb ze gezien!

Zondag heb ik eindelijk tijd met iets bezig te gaan dat hoog op mijn verlanglijst staat. Ik wil de puinhoop van de stroomdraden in de motorruimte opruimen en alle lampen aansluiten. De koplampen doen het maar 1 stadslicht werkt niet en de tactische verlichting heeft ook nog nooit sjoege gegeven.

                                                                          puinhoop

Met het schema er bij zie ik dat stekkers verkeerd op elkaar zitten. Dat is zo opgelost. Het stadslicht kost me een uur. Het blijkt uiteindelijk een massaprobleempje te zijn dat is op te lossen met een metalen ringetje.
De "schijnwerper" (zo heet ie echt in de defensiehandleiding terwijl hij bijna geen licht geeft) heeft geen massa  en de twee andere oorlogslampen zitten niet eens aangesloten.
Als ik dat heb gerepareerd sluit ik gelijk ook de koplampen opnieuw aan. Na meer dan 50 jaar staan de stekkertjes op barsten van de corrosie.
De claxon heeft een verkeerde stekker aansluiting en dat repareer ik ook. Als ik alles test werkt het! Alle lampen op het verklikkerlampje in de schakelaar van de richtingaanwijzer na, werken. Dat verklikkerlampje is trouwens m'n eer te na. Dat heb ik tot nu toe niet op kunnen lossen maar dat komt nog wel. (moet ook in de massa zitten)
Aan het einde vd middag besluit ik de dikke zwarte draden tot in de voorste richtingaanwijzers door te trekken. Het einde van die draden bestaat nu uit dunne rode en groene draadjes die door iemand zijn aangebracht. Geen gezicht!  De richtingaanwijzers zijn daar eigenlijk niet geschikt voor en het kost me 2 uur fröbelen voor ik de draad tot in de lampbehuizing heb doorgetrokken. Volgende week doe ik de andere richtingaanwijzer op dezelfde manier. Nu nog een laag menie op de Jerrycan en dan kan ik die deze week rustig een aantal keren spuiten. Volgende week foto's van het resultaat.