woensdag 28 december 2016

Kennismaking met de Slat police

Uit mijn tijd als modelbouwer weet ik dat er mannen zijn (het zijn altijd mannen) die een bijna autistische detailkennis hebben van bepaalde onderwerpen. Binnen de Jeep wereld is dat niet anders. Zo is er op het internet, oa op de site www.G503.com een groep mannen die spottend de "Slat police" worden genoemd omdat ze elkaar de schedel in slaan over de plaats waar een bepaald schroefje in een reflector heeft gezeten.
Ik stel hen een paar vragen over de motor van mijn Slat. Is het een MB of een Americar? Inmiddels zijn er bijna 10 reacties en men is het nog niet eens. (vermoedelijk een MB uit 1944)

Ik mail de verkoper van de Ford Script, laat ik hem A. noemen, alle foto's die ik nu heb. Ik zie namelijk een paar onduidelijkheden op de foto's of beter gezegd: missende delen.




A. heeft goed nieuws en slecht nieuws: zowel frame als body als versnellingsbak zijn origineel en ook de motor is uit die tijd maar er moet een hoop aan gebeuren. Niet alleen moeten er wielen op maar ook de vering, de uitlaat, de benzinetank en de bak waar die tank in hoort moeten vervangen. De startmotor is verplaatst naar het dashboard en de auto zit vol gaten oa vanwege het enorme zonnedak frame. Ook de frontbumper is weg en vervangen door een lier.

A. geeft aan dat hij me nog heel wat schuldig is door zijn rare gedrag tijdens de afgeketste deal en hij belooft mij allerlei onderdelen gratis of tegen bodemprijzen te sturen als ik de auto in Februari krijg. Daar houd ik hem aan!
( Ieks!!! Japanse snelheidsmeter, niet de juiste ampèremeter en niet de juiste benzinemeter. De Slatpolice zegt nl dat er op die meter "Gas"moet staan. )

In Leeuwarden staat een prachtig gerestaureerde  MB te koop bij Auto De Vrij, een autodealer. Op een goede dag ga ik daar even heen om wat details te bekijken. Ik leg de verkoper uit dat ik de auto niet wil kopen maar net zelf een Slat gekocht te hebben. BINGO! Hij laat gelijk foto's zien van de Slat die hij ooit zelf had. Hij is wild-enthousiast en geeft me allerlei telefoonnummers van Jeepclubs. Als we eindelijk de zaak uit lopen zegt mijn lief: "ik ben je kwijt."

Vervolgens bel ik "mijn" lasser en "mijn"monteur om met hen alvast wat afspraken te maken. De lasser, een gepensioneerd leraar lastechniek, heeft er zin in. "Kom maar langs," zegt ie. "Ik las alles". De monteur is erg dapper. Hij verrekt van de pijn, is ook gepensioneerd leraar autotechniek, is 72 jaar maar heeft een zware hernia. Toch eist hij dat we tzt de hele motor uit elkaar halen. "Als je echt wilt restaureren moeten ook de motor en de versnellingsbak uit elkaar." Hij begint gelijk over lagers en kleppen te praten. Als ik pruttel dat dat wel erg duur is zegt ie: "welnee, we doen alles zelf." Slik!

Ik lees ook de site van KTR. Lijkt me leuk om daar lid van te zijn omdat je daar ook veel info vandaan kunt halen. Ik word echter niet vrolijk van hun site. Je moet potverdorie door een complete ballotagecommissie en je auto laten keuren. Ik weet niet of ik daar wel zin in heb. Ik weet immers zeker dat die van mij geen nepper is. We zien nog wel.
De komende 2 maanden ga ik me verder verdiepen. Ik ben zo enthousiast als een klein jongetje de avond voor Sinterklaas.

NB: Leuk verhaal van A. Hij vertelt dat hij op dit moment 60 Jeeps heeft staan waaronder 6 Slat grill Jeeps en zelfs 2 Willys MA (het zeldzame prototype)
Hij vertelt dat hij al sinds zijn jeugd in de jaren 70 in Jeeps handelt. In die tijd hadden alle boeren en alle burgers met een vakantiehuisje een Willys voor de deur. Na de oorlog werden die auto's namelijk voor 50 dollar verkocht aan boeren. In de jaren 70 kwamen de eerste Japanse Jeeps, quads en trikes en wilde iedereen van zijn Willys af. Die auto's werden in de VS namelijk helemaal niet als iconen uit de oorlog gezien maar als landbouwvoertuigen. In de jaren 80 had A meer dan 100 jeeps staan die hij toen kocht voor 200 dollar per stuk. "ik heb de mazzel dat ik handel in spullen die in de VS als schroot worden verkocht maar in Europa heel veel geld waard zijn." Hij geeft aan dat hij normaal enkel aan autohandelaren verkoopt, soms 6 tegelijk, en dat die auto's in prijs 3 tot 4x over de kop gaan vanaf het moment dat hij ze in de VS koopt tot ze in Europa verkocht worden aan particulieren. Ik ben eigenlijk de eerste particulier aan wie hij verkoopt. Geinig!

Mijn eigen Slattie

Wachtend op een reactie van de verkoper van mijn Script gaan de dagen voorbij en dagen worden weken. Ik geloof er amper meer in en begin weer te zoeken op het web. Op Ewillys verschijnt voor de tweede keer de advertentie van de Willys Slat Grill waar ik op 12 december over geschreven heb. "Still for sale"en "price dropped" staat er bij.
Ik stuur de aanbieder een mail en krijg prompt antwoord. Ik wil met name weten of er een originele motor in ligt en of er daadwerkelijk "Willy's" op de achterkant staat. Een paar uur later heb ik al een paar foto's in de mail.
De motor lijkt op het oog correct maar heeft een raar motornummer beginnend met 442. Ik stuur alle foto's die ik heb naar Ewillys. Twee dagen later heb ik antwoord: in zijn optiek is de auto een echte Slat maar met een bijzondere motor. Niet een MB motor maar een Americar motor, een motor, ook gemaakt door Willys, die eigenlijk in een burger Willys hoorde. Is dat erg? Hij is van 1942 dus uit de oorlog. Ik dub en denk en twijfel. Ik moet op basis van foto's voor een kapitaal een auto kopen 9000 kilometer verderop.
Als de deal over de Ford Script afketst doe ik de aanbieder van de Slat grill een laag bod in de hoop dat hij zo vlak voor kerst geld nodig heeft. Voordat ik het bod doe maakt SCL Rotterdam weer een offerte voor me. Die is ook redelijk.
Onmiddellijk nadat ik het bod doe krijg ik al antwoord uit Californië: Hij accepteert het bod maar enkel als hij cash betaald wordt.
Dat is een probleem want ik kan daar niet even heen vliegen en de transporteur wil in principe niet dat zijn chauffeurs met veel cash over straat gaan.
Ik bel met de aanbieder, Bobby. Hij weet niet van het bestaan van Paypal als ik hem voorstel op die wijze te betalen. Hij verdiept zich er in, opent een Paypal-account en ik stuur hem als test 10 dollar.
Hij is akkoord en ik zet het transport in werking. We willen beide dat de deal helemaal rond is vóór kerst. Ik omdat ik rust wil en hij omdat hij geld nodig heeft. Ik betaal echter pas als de chauffeur de Jeep daadwerkelijk op zijn trailer heeft gebonden dus het wachten is nu op de transporteur. In de tussentijd vult Bob alle papieren in en stuurt me een kopie van de Title (het kentekenbewijs). De auto is van 1942 en heeft het VIN (Vehicle Id Number) 11358. Daar mist een cijfer. Dat moet een 1 aan de voorzijde zijn of 0 t/m 9 aan de rechterkant. Maar dat maakt niet uit. Het is en blijft een originele Slat.
Het duurt lang voor ik iets van  de transporteur hoor en kerst komt naderbij. Zowel de verkoper als ik bellen met het bedrijf. En eindelijk: op zondag om 19.00 uur Nederlandse tijd zal de chauffeur bij Bob voor de deur staan. Ik zit op dag, datum, tijd achter mijn computer maar er gebeurt niets. Om 20.00 uur bel ik met de transporteur. Die snapt er niets van. De chauffeur is stomweg niet op komen dagen.
 
Twee dagen later een herkansing en dan gaat alles goed! De chauffeur verschijnt bij Bob en neemt foto's van de Jeep. Die stuurt hij naar mij zodat ik kan controleren of ik geen kat in de zak heb gekocht.
 Het is 'm, inclusief de 2 Jerrycans en extra wielen die Bob nog had liggen. Ik maak het geld over naar Bob en de chauffeur zet de auto op zijn trailer. Op mijn verzoek maakt Bob nog een paar foto's speciaal voor dit blog.
Die avond krijg ik een belletje van SCL: de Jeep staat op hun terrein in de haven van Oakland in afwachting van het transport naar Nederland. Ze hopen dat ie tussen kerst en oud en nieuw vertrekt zodat ik m in februari op kan halen uit Rotterdam.

Naschrift: Terwijl ik op transport wacht krijg ik een mail van de verkoper van de Ford Script. Hij verontschuldigt zich en legt uit dat hij 2 weken in het ziekenhuis heeft gelegen na een fietsongeluk. Ik bel hem en we praten meer dan een uur met elkaar. Hij kan zich weinig meer herinneren door de morfine maar baalt als een stekker van zijn gedrag. Als ik hem vertel over mijn Slat grill roept ie: "de blauwe uit San Jose." Die wilde ik kopen". We moeten beide heel erg lachen en spreken af contact te houden. We wensen elkaar hele fijne kerst.

woensdag 14 december 2016

"I killed a man in self defence"

Op vrijdag stuur ik verkoper alle papieren, Hij antwoordt met de vraag of het nu moet of tot maandag kan wachten.
En eigenlijk is dat het laatste contact dat ik met hem heb.
Ik bel hem op woensdag voor Thanksgiving. Hij excuseert zich en zegt dat hij "today" alle papieren zal invullen.
2 dagen na Thanksgiving bel ik hem weer. Hij zegt dat hij de komende minuten de papieren zal invullen. 2 dagen daarna mail ik hem en nog een keer en nog een keer. Ik krijg geen enkel antwoord.
Ondertussen word ik verschillende malen gebeld door SCL en AutomoveIt,com die het ophalen van de Jeep en het transport naar Nederland willen plannen.

Ik doe de dagen erna volop onderzoek rondom de verkoper maar ik zie overal op het internet normale, betrouwbare verhalen over hem. Hij moet ziek zijn of zo.


Om half 1 s'nachts probeer ik het voor de laatste keer. Hij neemt onmiddellijk op maar zodra hij hoort dat ik het ben roept hij dat hij een slechte verbinding heeft en mij "zo gaat terugbellen."
De volgende dag belt het Amerikaanse transportbedrijf. Zij willen het ophalen van de Jeep forceren door hem te bellen en onmiddellijk de auto op te halen.
Dat lukt!!! Ze plannen  het ophalen op 7 december om 23.00 uur Nederlandse tijd. Ik moet dan thuis zijn om via Paypal te betalen. (want ik heb GODZIJDANK nog niets betaald)

De uren voorafgaand aan het bezoek proberen ze hem te bellen. De telefoon is volledig afgesloten.
De Amerikaanse transporteur belt mij om te overleggen. Hij vertelt en passant dat verkoper hem in een eerder telefoongesprek had verteld dat hij onbereikbaar was geweest omdat "hij een man had doodgeschoten uit zelfverdediging en daarbij zelf gewond was geraakt en in het hospitaal had gelegen." Kortom, helemaal van het padje. Mental health problems.
Ik bel de politie in zijn woonplaats. Uiteraard weten die helemaal niks van een "shooting a couple of days ago."

Ik hak een knoop door: Ik houd er mee op. Geen Ford GPW Script uit 1942. Ik baal als een stekker.
Maar: ik heb mijn geld nog. Moet je je voorstellen als ik vooruit had betaald!!!! Nooit doen!!!

Inmiddels heb ik, al wachtend op de deal, het internet verder afgezocht en onderzoek gedaan. Ik heb alweer een nieuw doel. Ik heb geen haast maar ik zou het prettig vinden als ik voor de kerst een Jeep in een container had.

Leuke noot: ik volg ook de Nederlandse sites. Op Catawiki staat plots een "unieke Willys uit 1943 te koop. Volledig origineel", Verwachte verkoopprijs is 20.000 euro. Ik bekijk de foto's eens goed: versterkte bumper, geen hap uit de lasrand van het dashboard, 24 V, geen L134 motor, etcetera. Ik mail de "veilingmeester"want ik word pissed vanwege het feit dat overal staat: "helemaal origineel." Mijn neus! Het is overduidelijk een Hotchkiss. Een paar dagen later is ie verdwenen van de veilingsite.

maandag 12 december 2016

Een nieuw avontuur

In de weken die ik moet wachten tot Ger de Nekaf ophaalt zit ik avond aan avond het internet af te struinen en zo kom ik vanzelf in de VS uit. Ik krijg contact met Dave, de beheerder van de website Ewillys.com, en lees me suf op de website G503.com. Via Ewillys kom ik uit op Craighslist (het Amerikaanse Marktplaats) en op Warjeep.com en Willysforsale.
Ik zie dat een Jeep in de VS ongeveer de helft kost van wat je in West Europa voor een project betaalt. Voor 7000 dollar kan ik een heel knap project op de kop tikken.
Ik weet alleen niet wat de transportkosten zijn en ga me daar in verdiepen. Dat valt nogal mee. Het bedrijf SCL in Rotterdam reageert supersnel op mijn vragen en maakt voor mij offertes op basis van advertenties die ik zie. Het wordt steeds aantrekkelijker om een Jeep in de VS te kopen.

Inmiddels heb ik een top 4 van wensenlijst gemaakt. Ik wil een Jeep die zo oud mogelijk is.
Op 1: Een Willys Slat grill. (een van de eerste 25.000 Jeeps met een bijzondere grill)
2. Een Ford script. (een Jeep met het Ford embleem achterop, gemaakt tot medio juni 1942)
3. Een Willys script.(een Jeep met het Willys embleem achterop, ook gemaakt tot medio juni 1942)
4. Ieder andere Jeep als ie maar origineel is.

By the way: over origineel wordt op de sites pagina na pagina op de vierkante centimeter gediscussieerd. Voor mij is origineel: frame en bak uit de oorlog + een L 134 motor. ( jaja, ik heb mij verdiept!)

Ik doe eens gek en vraag info over een Willys Slat grill.

Die staat op Craighslist. Het nadeel is dat de experts op Ewillys het niet eens zijn over de authenticiteit van deze Slat. Ook geeft de verkoper na 1 mail geen sjoege meer. Sterker nog, de advertentie is plotseling weg. Jammer. Verder zoeken.

Via Dave kom ik bij een handelaar in Californië. Ik mail de goede man en krijg prompt een aantal foto's van Slat grills die hij voor een klein prijsje te koop heeft.

OMFG. Daar moet ik 6000 dollar voor betalen. Laat maar.
Maar hij heeft er nog 1:
Dit lijkt iets beter maar volgens mij is het een CJ2. Daarnaast zit ie vol vervangen blik delen. Overal zit traanplaat. Als ik het waag om te twijfelen aan de echtheid wordt de verkoper narrig en is ons contact erg snel voorbij.

                                                                             Laat maar.

Ik mail weer met Dave. Hij heeft een kennis die hobbymatig in Jeeps en onderdelen handelt. De man is betrouwbaar. Hij komt overal voor op het internet en heeft veel feedbacks op Ebay. (100% positief).
Ik mail hem met mijn wensen en krijg gelijk 6 foto's van verschillende Script-Jeeps in verschillende prijsklassen.
Om een lang verhaal kort te maken: We mailen elkaar meerdere malen per dag. Hij geeft prompt antwoord op mijn vragen en is net zo enthousiast als ik. Binnen 2 dagen hebben we overeenstemming over een Ford Script van 25-03-1942.
Hij is bereid de auto al startklaar te maken, een aantal onderdelen alvast te vervangen (oa de lampen) en daar een filmpje van te maken. Ik vind het geweldig en breng de transporteur SCL op de hoogte. Zij sturen mij alle papieren toe die de verkoper en ik moeten invullen. Ik doe mijn deel en stuur de rest naar hem. Hij heeft gezegd haast te hebben en de transactie snel rond te willen maken. Ik hoop binnen een week een Jeep te hebben. Een echte Ford GPW script. DOD 3-25-1942.


Verkocht!

Het is even slikken maar eind september zet ik de Nekaf te koop. Niet te duur maar realistisch geprijsd voor een Jeep in die staat.
Qua kijkers loopt het onmiddellijk storm. In 1 weekend wordt ie 1200 keer bekeken en 16 keer opgeslagen in favorieten maar helemaal niemand biedt.
Na 5 dagen mailt iemand: hij wil hem ruilen tegen zijn eigen antieke autootje. Nou nee, laat maar. Hij zegt er ook nog bij dat zijn auto 3500 euro waard is De helft van de mijne,
Verder blijft het oorverdovend stil. Geen hond doet een bod. Ik baal als een stekker en word na een week al nerveus. Iedereen zegt tegen me dat ik rustig moet blijven; ze komen vanzelf.
Ondertussen verdiep ik mij dieper en dieper in oorlog-Jeeps. Ik leer de verschillen tussen Willys en Ford, tussen MA en MB, wat een Slat is en een Script (met dank aan de website van oa Willem Keizer) en ik kijk in heel West Europa naar advertenties.
Dat valt niet mee. Ongelofelijk: wat zijn die dingen duur. Het komt er op neer dat ik met mijn budget, wat ongeveer de prijs is die ik voor de Nekaf hoop te krijgen, een volledig doorgeroest wrak zonder motor kan kopen.
Ook leer ik dat er ontzettend veel vervalsingen op de markt zijn. Naoorlogse Hotchkiss Jeeps die verkocht worden als Willys. Ik moet dus niet alleen op de prijs maar ook op de details letten.

Na een maand belt Ger uit X. Hij heeft belangstelling voor de Nekaf. Hij zoekt 1 die goed gerestaureerd is en de juiste kleur heeft. "Kom maar langs" zeg ik. Drie weken daarna haalt hij de Nekaf op en heb ik budget om serieus te zoeken.


Laatste foto van de Nekaf. Ga ik hem missen? Nee. Heb ik er van genoten? Nou en of. En ik ben definitief besmet met het Jeepvirus!

dinsdag 13 september 2016

In de Achterhoek

Eind Augustus doen we ons jaarlijkse traditionele (nou ja, 2e keer) uitstapje. Dit keer naar Zeddam in de Achterhoek. We vertrekken vrijdag in de ochtend terwijl het al 25 graden is. Dat belooft mooi weer. We stoppen onderweg even op de camping bij mijn nicht. De boys zijn namelijk gek op de Nekaf.
Daarna rijden we door naar het zuiden. Het is verder dan ik dacht wanneer je enkel binnenwegen neemt dus pas tegen zessen komen we aan.
De volgende dag gaan we onder Zeddam de Rijnbrug over Duitsland in. We volgen eerst de zuid oever en daarna de noord oever. Onderweg duik ik zoveel mogelijk de dijk af om door het terrein langs het water te rijden. Sommige Duitsers vinden dat niet leuk en staan van grote afstand te gebaren dat ik weg moet gaan. LOL.

Daarna rijden we door prachtig landschap. Het is zo bloody hot dat we een handdoek over de kooi van Bertus moeten leggen. Na de lunch, ergens in een klein dorp, wordt het zo heet dat ik de kap op de Nekaf zet om ons te beschermen tegen de zon. Want niet alleen de zon brandt, ook de uitlaat die vlak onder mijn voeten onder de bak loopt is niet te harden.
Het is meer dan 30 graden maar toch geeft de Nekaf geen krimp. De temperatuur blijft goed en ook de andere meters slaan niet uit.
De volgende ochtend, inmiddels hebben we 500 kilometer gereden, vul ik enkel een beetje olie bij. Hij zweet namelijk bij de brandstofpomp maar dat mag geen naam hebben.
De koelvloeistof in de radiateur staat nog perfect op peil.
Met mooi weer rijden we weer richting huis. We hebben een prachtig weekend gehad en de auto deed het fantastisch.

Bij Blokzijl stoppen we voor koffie. Daar komt een man bij de auto staan die er iets van af weet want hij weet dat er een Hurrycane onder de kap ligt. "Mooie auto, zegt ie, mooi gerestaureerd. jammer dat ie niet wat ouder is."

dat laatste zet me tijdens de laatste etappe aan het denken. Toen ik hem in 2012 kocht heb ik al tegen Albert Jan gezegd dat ik hem ooit zou verkopen als ie klaar was om uiteindelijk een Willys MB of Ford GPW uit de oorlog te kopen.
Het blijft knagen en knagen en nu, een paar weken na ons tochtje weet ik het zeker: ik ga de Nekaf verkopen.Mijn lief verklaart me voor gek dat ik zo'n mooie auto verkoop en een oud wrak terug koop. Maar ja, ik wil leren sleutelen. Alleen is Albert Jan overleden en heb ik dus geen expert meer als back up.
Een paar weken later spreek ik Louis, vriend van Albert Jan en gepensioneerd leraar auto techniek.Hij wil me helpen bij de restauratie van een volgend project.
De knoop is doorgehakt. Binnenkort komt de Nekaf op Marktplaats en begin ik op deze site met een nieuw project.  Tenminste, als iemand de Nekaf over wil nemen.

zaterdag 20 augustus 2016

zwakke plekken

Volgende week gaan we ons jaarlijkse uitstapje met de Nekaf maken. Omdat ik niet wil dat tijdens zo'n lange rit malheur ontstaat loop ik de Nekaf weer eens helemaal na. Met een sterke zaklamp bekijk ik alle kabels en slangen. Ik ontdek in de benzineslang naar de brandstofpomp kleine haarscheurtjes in de krul die in deze slang zit. Brandstoflekkage is dodelijk dus bel ik met verschillende firma's voor een nieuwe. Bram van Buuren heeft ze op de plank liggen. Nieuw. Niet NOS. Als ik toevallig bij de garage waar ik mijn gewone auto in onderhoud heb sta te praten, maken de monteurs een opmerking over de banden van de Nekaf. En inderdaad, eigenlijk zijn ze ook wel heel erg oud en heel erg ingescheurd. Maar ja, voor hetzelfde geld gaan ze nog vele jaren mee.
Omdat ik toch naar Bram van  Buuren moet haal ik daar ook 1 nieuwe band+ binnenband. Die laat ik om de reservevelg zetten zodat ik in ieder geval geholpen ben als ik volgende week lek rijd.
   
Het is een prachtige imitatie van het 
origineel. Er staat zelfs MvO in.

Thuis vervang ik de benzineslang. Dat is in 10 minuten gedaan. Als ik de oude slang bekijk is hij aan de onderzijde al bezig in te scheuren en is de voering al zichtbaar.
 Bij van Buuren heb ik ook nog een stukje veiligheid voor de bijrijder gekocht. Ik heb mijn lief al eens moeten redden toen ze bij het nemen van een foto bijna uit de auto lazerde omdat ik net even een bocht nam. Het oog van de gordel heeft dezelfde maat als de schroef van de handbeugel dus daar zet ik hem aan vast.
Komende week nog even doorsmeren en dan kunnen we volgende week in een weekend naar schatting 600 km rijden. 
Dat wordt fun want weeronline voorspelt prachtig weer. 
Maar de volgende klus zit er alweer aan te komen. Het enige dat ik niet kaal gemaakt en opnieuw gespoten heb is de binnenkant van de bak omdat die er nog erg goed uit zag. Helaas: roest!!
 Wil ik dit weer mooi krijgen dat moet komende winter de hele bak kaal en opnieuw in de verf. Het is niet anders. Maaarr....ik ga mezelf ook belonen als het lukt. Bij Bram van Buren zag ik een Nekaf met een MAG affuit. Die zit zo vlak achter de stoelen dat je de bak nog steeds kunt gebruiken voor bagage. Omdat ik dacht dat zo'n affuit de hele bak zou vullen heb ik er van af gezien zo'n ding te zoeken maar komend jaar ga ik mijn zoektocht naar een oud affuit intensiveren. Als dan straks de bak weer mooi is kan het affuit de finishing touch zijn.  



maandag 11 juli 2016

LEK!

Op een kwakkelzomermiddag moet ik snel even met een lading tuinafval naar de vuilstort 20 kilometer verderop. Als ik sta te lossen (ik kan zo doorrijden, ze kennen de Nekaf inmiddels) zie ik dat er een plas water onder mijn motorblok ontstaat. Dat is zeker geen airco water dus moet er iets mis zijn. Als ik de kap open is het hele motorcompartiment zeiknat van lekkend koelwater dat uit een heel klein gaatje in de wateromloopleiding (pagina 205 TH9-345) spuit. Ook met de motor uit spuit het door.
Ik kan niet anders dan zsm naar huis rijden en afwachten of de motortemperatuur goed blijft. Uiteindelijk valt het mee want het peil in de radiator is amper gezakt.
Een paar dagen later informeer ik bij alle garages in de omgeving maar het is gezien de grootte en vorm een uniek en niet verkrijgbaar slangetje. Ik probeer zelf een oplossing maar de slang is erg klein en heeft een haakse bocht dus dat lukt niet.
  Ik wil geen NOS rommel want dan kan ik over een jaar weer. De Laro garage in de buurt verwijst me naar de firma Van Dam in Bennekom. Dit is een groot bedrijf dat handelt in legervoertuigen en onderdelen. Ik mail een foto en krijg de volgende ochtend al antwoord: een splinternieuw slangetje ligt klaar. Dat haal ik gelijk op. Het kost 6 euro. Dat is een stuk beter dan de prijzen die veel Marktplaats handelaren vragen. Ik vind de prijzen daar soms schandalig.
De nieuwe slang is niet voor een Nekaf maar ik hoef er aan 1 kant maar een centimeter af te halen en het past.
Ik kan weer rijden. Na de vakantie maar een keer terug naar Bennekom om een paar uur tussen hun spullen te neuzen.

dinsdag 7 juni 2016

Werkpaard

Hoewel mijn oude dame net 60 is geworden gaat ze voorlopig nog niet met pensioen want Rust Roest! ik heb afgelopen week dus een paar flinke klussen met haar gedaan. Soms zelfs een beetje over de top waardoor ik mij wat zorgen maakte over de bandjes maar uiteindelijk kwam het allemaal goed, Lekker trouwens dat ik op het platteland woon. Nergens oom agent of andere pottenkijkers want qua belading zat het niet helemaal goed.

maandag 30 mei 2016

Nieuw kenteken. Nou ja, nieuw, nou ja, kenteken........

Zoals ik al eerder schreef weet ik sinds vorig jaar het oude leger kenteken van mijn Nekaf. Eigenlijk is het geen kenteken maar een registratieplaat volgens de oude wetgeving.
Ik kan het niet laten om af en toe een beetje anarchistisch te zijn dus heb ik vorige week op het internet een paar replicaplaten gekocht. Gister heb ik die gemonteerd op de Nekaf.
Ik ben van plan net zo lang met deze platen rond te blijven rijden tot de sterke arm mij een stopteken geeft en me dwingt om eea weer aan te passen. Ik schat zelf in dat dat wel enige tijd kan duren want de wetgeving over kentekens is ingewikkeld. In het oude RKR (reglement kentekenregistratie) zat namelijk een omissie. Een voertuig dient op voorgeschreven wijze en op de voorgeschreven plaats voorzien te zijn van een kenteken maar nergens staat dat je niet nog meer kentekens op je voertuig mag schroeven. Zolang de goede er maar tussen zit.
Ik heb dat nagevraagd bij een kennis die bij de verkeerspolitie werkt. Die zou het moeten weten toch? Het bleef heel, heel lang stil aan de andere kant van de telefoon. Na een paar dagen intern beraad raadde hij mij aan om over dit onderwerp van gedachten te wisselen met de RDW. Dat heb ik niet gedaan want uiteindelijk is de situatie zoals ik die nu op mijn Jeep heb toch fout want ik heb vóór niet OOK de juiste plaat en achter is de juiste plaat niet goed zichtbaar. (die heb ik achter de registratieplaat en tussen reservewiel en trekhaak gemonteerd.) Maar voorlopig blijf ik zo rijden. Benieuwd voor hoe lang..................
  

Nieuwe schokbrekers

Tijd voor een nieuw klusje. Tijdens de vele kilometers die ik in 2015 gemaakt heb, merkte ik dat mijn schokbrekers niet helemaal jedat meer waren. Bij een beetje scherpe bocht deinde de Nekaf als een boot in de storm. Afgelopen winter heb ik in Schijndel 4 nieuwe schokbrekers gekocht. Daarna was het wachten op mooi weer in de lente.
 In de legerhandleiding stonden 3 regels over het vervangen van de schokbrekers. Dat klopte want er is eigenlijk niets over te vertellen.
Wiel eraf. (denk om draairichting moeren, die is heel bijzonder bij de Nekaf.)  Bovenste en onderste moer los.
Oude eraf tikken en nieuwe bevestigen. In totaal 2 uurtjes werk.
                                          Achter.