Van modellen en spatborden

Mijn netwerk wordt langzamerhand groter onder andere dankzij de reacties die ik krijg op een marktplaats advertentie die ik had gezet over mijn spatbord.

Dat kwam zo, na voorlopige montage van het voorspatbord bleek dat er allemaal gaten op de verkeerde plekken zaten en dat er gaten geboord zaten die helemaal geen functie hadden.

 

Olaf suggereert dat ik mogelijk een WLC spatbord heb en die zijn waardevoller dan WLA spatborden dus zet ik een advertentie op Marktplaats dat ik mijn WLC wil ruilen voor een WLA exemplaar. Binnen een paar dagen heb ik ik-weet-niet-hoeveel reacties waaronder 1 van HD "goeroe" Larry die aangeeft dat ik geen WLC heb maar een WLA waar een rommeltje van is gemaakt. Dat zou kunnen maar waar zijn dan de juiste gaten gebleven voor de bouten van de lamphouder? Larry laat zoals altijd daarna niets meer van zich horen.

Via via maak ik per app kennis met ene Henk, een man die al 50 jaar aan Harleys sleutelt en bij Max in het museum heeft gewerkt. Hij schijnt een wandelende encyclopedie te zijn en dat klopt. Ik stuur hem een paar nummers en weet in 1 klap veel meer van mijn motor. 

Dat mijn motorblok van einde 1944 is wist ik al maar ik krijg nu ook te horen dat mijn frame van november 44 is en dat maakt mijn WLA definitief een laat model. En dat heeft gevolgen voor mijn voorspatbord. Mijn spatbord is volgens Henk een doodgewoon WLA exemplaar waar een lamphouder voor een hoge (1e model) lamp op zat en waar na de oorlog waarschijnlijk ook nog een burgerlamp op geplaatst is. Aan de popnagels kan hij ook zien dat het een WLA spatbord is en geen WLC. Maar hij vertelt ook dat op mijn late fiets een veel simpeler, plat model spatbord hoort. Die zijn moeilijk te vinden omdat iedereen ze weggooide en verving voor het mooiere 1e model. Tja, dat vind ik dus niet. Ik ben toch wel een beetje een purist en wil een onderscheidend exemplaar. Het komt mooi uit dat volgende week de motorbeurs is. Misschien vind ik er daar 1. 

De beurs is leuk!! Enkel gericht op klassieke Amerikaanse motoren en daarmee echt voor liefhebbers. Overal lopen typische Indian en HD liefhebbers, groezelige mannen van vaak 65plus, in verbleekte oude T-shirts, oude spijkerbroeken en met lange baarden. Ik voel me gelijk thuis 😁

En natuurlijk overal tussen de vele kraampjes vol originele en replica onderdelen WLA en WLC Harleys. Bij Max, die als een koning onder een afdakje voor zijn museum zit, haal ik de hevel die hij me nog moest leveren en ik vraag hem of ik mijn spatbord mag ruilen tegen een late. "Tuurlijk jongen, kijk maar even binnen, er hangt er wel 1 aan het plafond." En zo loop ik even later met een gaaf laat exemplaar naar mijn auto, En niet alleen met het spatbord. 

 

Voor 400 euro heb ik ook nog een replica valbeugel, een replica achterste standaard (zonder verstevigingen, als ik maar geen spijt krijg), nog wat losse spullen en een originele puntgave zadelpen met heavy duty veren. 

Zoals je kunt zien is de zadelpen die ik erbij gekregen had helemaal op. Doorgeroest en alle veren kapot. 

Ik kan nu bezig met de spatborden, valbeugels en andere frame zaken. Nu nog bouten en moeren want die waren op de beurs niet te vinden. Bij JW Boon bestel ik de volgende dag voor bijna 150 euro een heel pakket bouten, moeren en ringen. Tja, Olaf zei het al: het restaureren van een HD kost veel meer geld dan een Willys. Bizar!
 

 
 

  

En we zijn begonnen

 Mijn originele stuur is krom. Tjalle Reitsma wil het met de brander wel rechtbuigen. Dat durf ik niet zelf want als ik de ronde buizen per ongeluk ovaal buig kan ik het stuur weggooien omdat dan de handvatten niet meer draaien. Ondertussen ben ik met van alles bezig behalve met de motor. Allereerst heb ik een forse terugval in de revalidatie van mijn knie. Ik loop weer met een kruk en ten tweede moet ik veel werken. Maar in mijn spaarzame vrije tijd lees ik het een en ander over Harleys en ik ontdek op Youtube een serie filmpjes van RIEstore waarin een typische Engelse monteur sleutelt aan WL's en WLA's terwijl een camera op zijn handen kijkt. Ondertussen vertelt hij honderduit over allerlei details. Hij vertelt dat hij altijd eerst stuur, vork, wielen en spatborden doet. Daarna het blok er in, dan de rest op en aan de motor en als laatste de bedrading. Ik denk dat ik dezelfde volgorde ga aanhouden. 

Ik onderzoek het frame voor de laatste keer voordat ik het spuit. Aan de slijtage van sommige delen kan ik zien dat het origineel en gebruikt is. Dat is een extra geruststelling dat ik met iets goeds bezig ben.

Ik krijg wat onderdelen thuis gestuurd, bijna 2 weken na de bestelling. Ik moet echt wennen aan het feit dat er niet zulke alerte, grote handelaren zijn als Joop Staman. Wat dat betreft ben ik nog steeds zoekende. Maar als ik het stuur weer in huis heb en de nodige onderdelen, waaronder de Steering demper, de stuur demper die ervoor zorgt dat het stuur niet te wild heen en weer gaat als je in het terrein rijdt,  kan ik eindelijk een paar avonden sleutelen.

Op basis van foto's en de uitleg van RIEstore monteer ik de stuurdemper nadat ik eerst het stuur heb gemonteerd en vastgedraaid. Daarbij komt mijn oude scheepsgereedschap weer eens goed van pas.

Op het stuur komt een speciaal plaatje met daaraan een staafje. Dat past door een gaatje in het stuur en valt dan in een uitsparing van een speciale moer. Als je daarna de grote moer aandraait zit het stuur muurvast aan de vork.

Daarna monteer ik de stuurdemper. Die bestaat uit heel veel losse onderdelen die goed beschreven staan in de handleiding. 

Net zoals bij de Jeep is er geen enkele uitsparing in het frame nutteloos want de delen van de stuurdemper passen perfect in uitsparingen in frame en vork.

Aan de bovenzijde komen in een bepaalde volgorde ringen, moeren en het handbeugeltje. Als je dat in de juiste volgorde monteert en de moeren op de juiste wijze aandraait werkt de demper feilloos.

Als het klaar is en werkt spuit ik alle delen groen. Terwijl dat droogt monteer ik nog even een nieuwe leren mudflap aan het voorspatbord.

Ook spuit ik de lelijk gelaste spatbordbeugel die ik behandeld heb met kneedbaar metaal. 

Het resultaat laat ik tzt zien als alles gemonteerd is. En als allerlaatste houd ik me even bezig met de veerschommels. Ik heb namelijk contact met "HD goeroe" Larry Elias omdat ik van hem wat onderdelen wil kopen. Hij heeft wat foto's van mijn voorzijde bekeken en miste hier en daar wat ringen en borgmoeren in de veerschommels. Dat pas ik gelijk aan.

Ik moet zeggen dat ik sleutelen aan de Harley moeilijker vind dan de restauratie van de Jeep. Bij de Jeep demonteerde ik delen waardoor ik wist hoe het in elkaar zat. Bij de WLA moet ik werken adhv foto's, de manual en de partslist. Daar moet ik echt aan wennen.