Een "to do list"voor de winter

Ruim 2 weken na OMG2019 belt John met de mededeling dat hij een aantal lange proefritten gemaakt heeft met de Jeep en dat ik haar kan komen halen. Hij heeft er vertrouwen in.We maken een afspraak voor vrijdag maar het weer is overal voor de zoveelste keer zo slecht (wie nu nog praat over droogte sla ik op zijn.....) dat ik het uitstel naar zondag want dan is de verwachting goed.
Op zondag rijd ik samen met mijn lief in druilerig (zucht) weer naar Brabant waar ze mij voor de deur van Johnnies garage afzet.
John weet van geen stoppen want hij staat er op dat we het toespoor van de auto nog even professioneel afstellen. Daarna start hij de motor die loopt als een naaimachientje. Ze is afgesteld met de stroboscooplamp en het toerental is met de meter er bij op 600 toeren afgesteld. Ze heeft nog nooit zo mooi gelopen. En tussendoor heeft John de bumper gerepareerd en zelfs voorzien van origineel eikenhout.

We maken een rondje om de auto en onder de motorkap terwijl John me ondertussen een "to do" lijst voor de wintermaanden laat noteren met klussen die variëren van piepkleine handige dingetjes zoals het op juiste wijze monteren van de motorkap beugels tot grote klussen als vervanging van een fuseehuis.
Over de beugeltjes: die hebben niet voor niets een zodanig vorm dat ze na het openen van de kap opzij vallen. En inderdaad, als ik mijn kap open vallen ze altijd richting motor wat niet handig is als de kap gesloten wordt. Wist ik veel.

nu op de juiste wijze gemonteerd

   Maar goed, de To Do list is bepaald niet kort. De komende winter ga ik:

• 1 schokdemperplaat vervangen omdat ie slecht gerepareerd is.
• linker koplamp opnieuw vastzetten.
• nieuwe rubbers aan een aantal schokdempers monteren.
• het fuseehuis RV vervangen.
• de voorste remtrommels omwisselen zodat de wielbouten de juiste kant op draaien.
• remmen opnieuw afstellen.
• handrem afstellen.
• uitlaat beter vast zetten. (zit los en lekt)
• 1 van de asjes van het koppelingspedaal vervangen.
• de brandstofleiding bij het rechter spatbord opnieuw vast zetten.
• de bestuurdersstoel verplaatsen. (was ik door Chris al op gewezen)
• de bijrijdersstoel verhogen of vervangen voor het juiste exemplaar.,
• na het vervangen van het fuseehuis weer het toespoor doen. 
• nieuwe snelheidsmeter monteren.
• eindelijk de gasmeter aan de praat krijgen (moet in de sensor zitten)
• de oliemeter vervangen. 

Als we om 11.00 uur samen een proefrit maken met John achter het stuur, schopt ie naar eigen zeggen de Jeep even "flink onder de kloten" en inderdaad, we gaan als een raket. Ik zit daarbij voor het eerst op de bijrijdersplaats en begrijp nu waarom mijn lief mij al een paar keer gevraagd heeft om zij-straps te monteren zodat ze zich een beetje vast kan houden.

En dan, om 12.00 uur, terwijl de zon doorbreekt en het inderdaad stralend weer wordt, vertrek ik naar het noorden. Ik heb mijn Garmin mee, ingesteld op "vermijd snelwegen" en "neem kortste route" zodat ik kruip-door-sluip-door naar Friesland rijd. 

Maar eerst rijd ik naar Zaltbommel om een schep te halen die ik voor heel weinig op Marktplaats heb gekocht.

begin van de restauratie

Vanaf John naar Zaltbommel is 27 kilometer maar binnendoor doe ik er langer dan een uur over, ook omdat ik bij Lith gelijk de veerpont op gestuurd word. Maar ik geniet met volle teugen. 

Mijn Garmin geeft aan dat ik bijna 80km per uur rijd als ik even het pedaal in trap en zo hard heeft mijn Jeepje volgens mij nog niet gereden maar omdat ik kriskras door Nederland rijd doe ik er de hele middag over. 

Van Zaltbommel rijd ik naar Beneden Leeuwen en ga daar de brug over, vervolgens door het Land van Maas en Waal en de Betuwe naar de volgende veerpont en daarna bij Rhenen de Veluwe op. 

Het is (in Oktober!!!) 26 graden en ik zie overal mensen in T-shirt wandelen en fietsen. Ik kan het niet beter treffen. 

Van Rhenen rijd ik via Otterlo en Vaassen naar Zwolle en daarna door naar Giethoorn. De Jeep geeft onderweg geen krimp en rijdt voortreffelijk. Ook als ik voor het eerst Shell V power tank omdat daar maar 5% ethanol in zit. Bij Giethoorn trek ik uiteindelijk mijn jas aan omdat de lucht begint te betrekken en als ik bijna thuis ben (nog 10 kilometer van de ruim 300) begint het een beetje te spetteren. Om 18.30 uur rijd ik de oude dame uiteindelijk probleemloos de garage in. 

Het was een geweldige proefrit met een probleemloos draaiende motor. Prioriteit is echter wel de uitlaat want die maakt wel heel veel herrie om nog maar te zwijgen van de vele bijgeluidjes en resonanties overal uit de carrosserie. 

De volgende dag doe ik een paar hele kleine klusjes in de wetenschap dat ik de komende winter best veel te doen heb. Maar eerst kom ik eindelijk mijn lief eens tegemoet: de komende weken ga ik de bovenverdieping van het huis verbouwen. Ook leuk (mmmm)  

OMG2019. Feest en pech.

Maandag voorafgaand aan OMG breng ik de Jeep naar John om de vrijdag daarna samen met hem de stuurinrichting in orde te maken en hem nog een keer na te kijken. Per slot van rekening hebben we een zeer actief weekend voor de boeg en dan moet de oude dame betrouwbaar zijn.
In de loop van de week kan John het niet laten om al even hier en daar zijn licht te laten schijnen en ik word niet vrolijk van zijn bevindingen: Het rechter fuseehuis zit lang niet voldoende vast en dat is levensgevaarlijk. Met kunst en vliegwerk zet hij het huis weer vast maar komende winter wordt het vervangen voor een nieuwe een belangrijke klus.

Donderdag rijd ik met de camper, mijn lief en de hond naar de camping die perfect vlak naast het basecamp ligt. Ik ben op de camping bepaald niet de enige die vanwege OMG komt. Verderop staan 4 grote tenten vol internationale re-enactors en om me heen staan een Staff car, 2 Dodges WC en een aantal Jeeps.
Vrijdagochtend vroeg rijd ik met de camper naar John en sleutel met hem het grootste deel van de dag aan de Jeep. John is (terecht) kritisch. De kleppen staan bepaald niet goed afgesteld en er zit 1 klepveer op de kop. De grootste olielekkage komt uit het kleppendeksel en uit een (nieuwe) olieleiding. De bouten van de bladveren zijn (weer) los gegaan. Die heb ik kennelijk lang niet strak genoeg aangedraaid. Onder de auto mist een kabel met een moeilijke naam die ervoor moet zorgen dat het blok niet verschuift (?) en de vrije slag in het stuur is om te huilen. Ook ontdekt hij dat een paar rubbers van de schokdempers nu al stuk zijn. Ik moet bekennen dat ik die vernield heb bij de installatie omdat ik de splitpen er niet doorheen kreeg. Daar is dus speciaal gereedschap voor. Wist ik veel. Weer een klus voor de winter.
Om 16.00u zijn we tenslotte klaar en kan ik eindelijk met mijn (nu perfect sturende) Slatje naar de camping en daarna voor de allereerste keer naar basecamp waar Chris en zijn KTR maten al zijn. S'avonds staan de beide Slatjes, die van Chris 10 dagen ouder dan die van mij, gezusterlijk naast elkaar.

 De volgende dag maken we met 3 Jeeps een lange rit in de omgeving waarbij mijn Jeep ook voor de allereerste keer het terrein in gaat en ik de 4x4 moet gebruiken. Dat had ik tot dan toe niet gedurfd uit angst dat ik met versnellingsbakproblemen in Arnhem zou stranden maar John heeft de bak gecontroleerd en goed bevonden. En inderdaad, de tussenbak doet het feilloos. En dat niet alleen, ook de motor loopt als een zonnetje.

S'avonds ga ik even terug naar de camping en krijg van de campingbaas het verzoek om een ritje te maken met 2 jonge knapen op de camping die speciaal voor OMG zijn gekomen. Zij durven het echter niet te vragen. Uiteraard wil ik dat en even later rijden we met ons drieën naar basecamp waar ik de jongens een rondleiding geef. Als ik ze weer terug breng naar de camping zitten ze helemaal te glimmen en de reactie van 1 spreekt boekdelen: "meneer, ik vind dit zo mooi, ik zit helemaal te trillen". Daar doe je het toch voor?
Maar onderweg terug naar basecamp begint de motor van de Jeep te storen. Hij houdt in. Daar word ik doodziek van want morgen is de grote dag. Het is al in de avond en ik wil John niet meer storen. (dat bepaal ik zelf wel zegt hij als ik het hem later vertel) maar gelukkig zijn er voldoende monteurs op de camping om me te helpen. Binnen een half uur hebben we de condensator weer vervangen omdat die een beetje los zat en daarna loopt de dame weer uitstekend. Om 20.00u is het dan eindelijk tijd voor BBQ

Dan zondag, de grote dag. Wat een ongelofelijk feest! Om 07.00u stellen we ons in rijen op en vertrekken vanaf basecamp voor de feestelijke tocht. En wat voor tocht! Vanaf 07.00uur staan de mensen rijen dik langs de weg.
De eerste 10 kilometer schieten we nog redelijk op maar daarna is het de rest van de dag file rijden door een menigte mensen. 

De eerste uren gaat het prima maar tegen het einde van de ochtend, als we meer stilstaan dan rijden, begint de motor te stotteren en slaat plotseling af. Nog voordat ik kan vloeken en uit de auto stappen roepen de vrienden van Chris al dat ze me gaan slepen en 1 minuut later word ik door een Ford GPW voortgetrokken. Ik baal want zo had ik me OMG niet voorgesteld.
Gelukkig is het een half uur later pauze en staan we langdurig stil voor de lunch. Tijd voor de monteurs om de kap te openen.

Het euvel is binnen 5 minuten gevonden. Een los getrilde schroef uit het junctionblok in het schutboard waardoor de plus draad naar de bobine stoort. Als ik daarna de motor start loopt de auto weer uitstekend en kunnen we weer verder. Nou ja, verder, we staan meer stil dan dat we rijden maar het geeft niks, het is feest, smoordruk en 26 graden. Wat kan een mens nog meer wensen?

Ja! ik koop ook een soort van origineel uniform volgend jaar. 

De auto houdt het goed al zit ik soms met samengeknepen billen want tegen het einde van de route begint de motor weer regelmatig te sputteren. De hond trekt zich echter nergens iets van aan. (al heeft ie het wel warm)

Als we Nijmegen binnen rijden zie ik langs de weg meerder uitgevallen auto's met de motorkap open. Een dame vertelt me dat ze minstens 6 auto's heeft gezien die gesleept werden. Mijn dame heeft het dus goed gedaan. (al is mijn bumper wel zwaar beschadigd. Slepen zonder houtblok in de bumper is geen goed idee. Weer een winterklus)
In Nijmegen showen we de auto's nog even aan het publiek om daarna 40km terug te rijden naar basecamp.

Dat is voor veel auto's helaas een brug te ver. We staan 2 uren in de file met dagjesmensen en nu zie ik de ene na de andere auto met pech uitvallen. Mijn Jeep loopt ook al lang niet meer lekker. Het is alsof er steeds een cilinder overgeslagen wordt. Maar ik haal de camping na een prachtige dag.
Nu de terugreis nog.

S'nachts gaat het keihard regenen en staat mijn Jeep onbeschermd naast de camper. Ik heb nog geen goede hoes. De volgende dag besluit ik om 07.30u toch een andere bobine te monteren omdat het euvel lijkt op wat ik eerder had. Het helpt echter niets. Met pijn en moeite rijd ik terug naar basecamp waar Chris en zijn vrienden nog staan. Die constateren geen vonk bij cilinder 3 en raden aan om in ieder geval de bougie te vervangen. Gelukkig heeft 1 van hen nog een reserve bougie en na wisseling doet de motor het zo goed dat ik afscheid neem van mijn lief die met de camper terug gaat naar Friesland.
Ik ben helaas de camping nog niet af of de motor stottert alweer. Ik kijk weer alles na en druk de kabels goed aan waarna de motor het weer goed doet. En zo rijd ik met behulp van Google maps, Vermijd snelwegen!!!! richting noorden.
Na 5km word ik echter de verkeerde kant op gestuurd en voor ik het weet zit ik toch op de snelweg. En dat niet alleen, ook nog de verkeerde kant op. De auto doet het goed maar ik besluit toch maar weer de snelweg af te gaan. Ik ben echter niks opgeschoten en sta weer in Veghel. Daar begint de motor weer te stotteren en richting de stad waar John woont (achteraf een geluk bij een ongeluk) slaat de motor 3x af. Zo kan ik niet verder en ik bel John die mij de opdracht geeft de auto bij hem voor de deur te zetten. Dat doe ik en bel daarna met mijn lief die inmiddels al in Emmeloord is. Zij keert het schip en haalt me op. Eigenlijk een grote domper na een mooi weekend. Maar een weekend dat ik voor geen goud had willen missen. (en dank aan alle vrijwilligers!!)

We zijn nu ruim een week verder en John is al 2 avonden bezig geweest de storing op te sporen. Ik houd af en toe contact met hem. Hij heeft alle elektrische delen getest en vervangen en pas na een paar dagen het vermoedelijke euvel ontdekt. Op de een of andere manier is mijn stroomverdeler niet origineel MB want de revisie contactpuntjes passen er niet in. Maar waarschijnlijk zit het nog dieper in de verdeler en daarom heeft hij de complete verdeler gereviseerd. Bij het laatste app contact vertelde John dat de motor weer feilloos liep. Ik heb hem echter gevaagd om een zeer lange testrit te maken. Eerder wil ik de auto niet terug.
Wordt vervolgd.