Opbouw van de motor deel 2

Ik breek mijn hoofd over de veer van de manifauld. Waarom doet dat ding niet wat ie moet doen? Joop snapt het ook niet en stuurt me 2 verschillende nieuwe veren waaronder één die duidelijk van messing is en minder strak opgewonden is dan de andere.
Die werkt! Als ik hem monteer in een proefopstelling en de brander op het spruitstuk zet, komt het contragewicht binnen 20 seconden omhoog. Overigens is het van belang dat het uiteinde van de veer goed op het metalen plateautje rust want de veer zet niet uit maar krimt en kan niet krimpen als het uiteinde los zit.
Daarnaast is het belangrijk om de brander niet rechtstreeks op de veer te zetten. Het bi-metaal kan verbranden.
Als ik klaar ben zet ik beide delen in de hitte bestendige verf en laat het drogen.

Nu verder met de dynamo. Het filmpje van G503 legt het perfect uit maar de praktijk is anders.
Het monteren van de beide bouten aan de onderzijde, inclusief de rubbers en vooral de ringen die aan weerszijden van de rubbers komen, is een hel!
Uiteindelijk helpt mijn lief mij anders lukt het niet. Met werkhandschoenen en een zaklamp houdt zij de ringen op hun plek en schuift de bout er door terwijl ik de loeizware (althans, als je hem met 1 linker hand vast moet houden) dynamo op zijn plek houd.

Daarna wordt bhet relatief simpel. De beugel (van Ford) zit zo op zijn plek inclusief de veer die zorgt dat ie kan mee schokken met de auto.

De V-snaar zit er daarna zo omheen. G503 legt uit hoe je meet dat de spanning op de veer niet meer dan 1 inch is.
Daarna plaats ik het NOS Percolator oliefilterhuis waarbij ik originele boutjes gebruik. Ik heb voor Percolator gekozen omdat dat merk tot 1943 gebruikt werd. De stickers plak ik als ik de motor helemaal af heb. Ook de (Slat) behuizing van de oliepeilstok kan ik nu monteren.

Omdat ik verder niks te doen heb monteer ik de bobine en zet de stroomverdeler op zijn plek. Dat wordt het volgende hoofdstuk: de verdeler op moment zetten.