Vrijdag ben ik vrij en besteed ik de hele middag aan de laatste voorbereidingen.
Ik loop tegen een paar flinke problemen aan.
In de nokkenas komen een veer en een zgn plunger.
Als ik de veer in het gat druk en daarna de plunger past dat niet. Ik krijg de veer er met geen mogelijkheid in gedrukt terwijl Chris na raadpleging zegt dat dit makkelijk zou moeten gaan.
Als ik eens goed in het gat kijk blijkt dat Bubba de plunger ooit eerst in het gat heeft geduwd en daana de veer. Die oude plunger ben ik bij demontage nooit tegen gekomen en ik weet nu waarom. Hij zit vast in het gat.
Ik krijg een helder moment en smeer de nieuwe plunger in met super metaal lijm van Bison. Ik druk de nieuwe plunger op de oude en laat het een half uur drogen. Daarna lukt het me om de oude plunger uit het gat te trekken. De nieuwe en de veer passen nu goed.
Het volgende probleem is lastiger.
Als ik op handen en voeten voor de nieuwe motor steunplaat zit, valt het licht er op een bepaalde manier op en zie ik aan de bovenzijde een gaatje van een paar milimeter. Dat mag niet want de ketting draait in een oliebad.
Licht aan de bovenzijde. |
En zo sta ik op vrijdagavond, na het eten om 21.00u nog te lassen.
Ik knip een nieuw stuk pakking en plaats dat achter de nieuwe papieren pakking zodat het gat ook afgedekt is met pakking.
Daarna plaats ik de motorsteun. Het gat is weg. Afgesloten met een vierkante cm metaal, Netjes afgevlakt aan de achterzijde zodat het goed op de pakking drukt. De voorzijde mag slordig. Ik ben nu eenmaal niet zo'n lasser en er is straks niks meer van te zien.
Enkel nog een laag OD |
Ik stel de kleppen op de vereiste 0,35mm speling (via de omrekentabel. Ik kan mijn inch voelermaatjes namelijk nergens vinden) en daarna plaatsen we de kop.
Na de kop plaatsen we het vliegwiel en de startmotor. Het gaat allemaal probleemloos en dat is goed want om 16.00u komen de buurmannen om het blok in het frame te tillen.
Echter, bij het plaatsen van de koppelingsplaat en de drukgroep gaat het even mis. Een van de NOS drukgroepbouten breekt af en het kost Mike een uur om het gat weer uit te boren.
Als dat gelukt is gebruiken we de "oude" moderne stalen boutjes weer voor de zekerheid. Nu het koppelingshuis aan de versnellingsbak vast.
Daarna volgt nog een laatste K..klus: het koppelen van de bak aan de motor. De aandrijfas uit de bak moet in het gat van de krukas en dat kan heel erg lastig zijn. Ik heb bij Combat dealers gezien hoe ze daar een hele tijd mee aan het modderen waren en die mannen hadden ook nog een kraantje.
Maar het gaat goed. In 10 minuten tijd zijn we daarmee klaar. Laat de buurmannen maar komen.
Nu het volgende kritische moment: compressie meten. 3 weken geleden was de compressie op iedere cilinder 80Nm. Nu meet iedere cilinder precies gelijk 70Nm. Dat is minder maar komt misschien omdat de startmotor nu ook de aandrijfas van de versnellingsbak mee moet nemen. Waar we in ieder geval erg blij om zijn is dat de compressie op 4 plaatsen gelijk is. We hebben er wel vertrouwen in.
In afwachting van de buurmannen rijden we het geheel op 2 hondjes naast het frame en leggen op het frame 2 balkjes.
Even voor 16.00u melden de mannen zich en zijn we met 6 man om het blok op te tillen. Ik schat in dat het geheel zo'n 180kg weegt maar uiteindelijk valt het vies tegen.
Toch lukt het om het blok in een paar tellen op de balkjes te leggen.
Nu een truckje om de motorplaat op de beide voorste steunen te krijgen. De beide motorsteunen (rubber blokken) zitten met 2 bouten aan het frame. Het rechter rubberblok draai ik los van het frame en koppel het los/vast aan de motorplaat. Nu leggen we eerst de versnellingsbak op de dwarsbalk. Daarna verwijderen we de voorste balk en laten de motorsteun over het linker rubber blok zakken. Het rechter rubberblok drukt nu tegen het frame en in een paar tellen kan ik de 2 bouten vast maken aan het frame.
Nu nog een kritiek moment. Past de bak op de 5 gaten van de dwarsbalk in het frame? (4 gaatjes in het stalen plaatje dat op het vierkante rubberblok ligt + het grote ronde gat waaraan de tussenbak vast zit)
het geheel past als een handschoen!!! Met de hand kan ik de bouten er in draaien. Het is klaar en het bier gaat rijkelijk vloeien.
Het bleef nog lang onrustig in de garage. Als de mannen eindelijk naar huis gestrompeld zijn geniet ik nog een uurtje van het geheel.
Mijlpaal!!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten