een schriftelijke cursus autotechniek

Wanneer we de garage van de verkoper verlaten wrijft zwager zich in zijn handen. "Gaan jullie maar op vakantie. Als je over 3 weken terugkomt is de auto klaar" zegt ie met een grijns van oor tot oor. Diep in mijn hart heb ik dat het liefste maar daarvoor heb ik die auto niet gekocht. De bedoeling is dat ik leer sleutelen. AJ belooft ervan af te blijven en ik neem me voor me te gaan inlezen in de techniek. Gezien de grootte van het motorblok kan dat niet zo moeilijk zijn. Een benzinegrasmaaier heeft tegenwoordig een grotere motor.
Met dank aan de zegeningen van internet heb ik binnen 2 dagen de complete instructiehandleiding van de Nekaf M38A1 gevonden en gedownload. Het printen is even slikken. Bij elkaar 800 pagina's foto's, tekeningen en tekst. Godzijdank in Jip en Janneketaal ( de leerling monteurs uit de jaren 50 moesten het ook snappen) maar 800 pagina's blijven 800 pagina's.

Geen idee waar ik moet beginnen. Ik lees hier en daar wat maar ontdek kop noch staart. Eerst maar met vakantie.

Aan het einde van de vakantie vind ik op een rommelmarkt voor 1 euro een ANWB cursusboek "pech onderweg" uit 1986.

Dat boek is een openbaring en gaat er bij mij in als het evangelie in een ouderling.
Hoofdstuk na hoofdstuk staat het principe van de moderne auto (anno 1986, met carburateur en bougies) beschreven. Ik weet nu wat een drukgroep is, de monokinetische koppeling, de nokkenas, arbeidsslag, onderbreker, enz enz. Kom maar op met die Jeep. Ik ben er klaar voor. (nou ja, och....klaar)