Pa en moe in de auto, dakje er op en de jassen tot bovenaan dicht. Uiteraard begin ik een praatje en de eigenaar showt vol trots zijn bezit. Zijn auto is best aardig, jammer van dat bruine nep dak maar verder ziet hij er goed uit. Toch vind ik de verf niet mooi. De groene kleur is niet egaal. Als de man vervolgens de motorkap opent en vol trots het, inderdaad, goed lopende motortje laat zien, word ik niet enthousiast. Eén bonk roest en verweerd metaal. Ik neem me voor dat anders te gaan doen!
Ik wil mijn auto spuiten maar weet dat de ondergrond dan helemaal glad moet zijn. Er mag geen oude verf meer op de te spuiten delen zitten. Dat zal veel werk zijn maar ik heb geen haast. Zoals gezegd, ik heb er twee jaar voor uit getrokken. Daarnaast doe ik dan ook recht aan het werk dat de vorige eigenaar al heeft gedaan want de neus van de Jeep en het hele chassis zien eruit alsof ze zo van de spuiter komen.
Omdat de tank nog bij de lasser is, kan ik technisch niets doen dus heb ik mijn handen vrij om met de body te beginnen.
Op zaterdag, als ik eindelijk eens niets anders te doen heb, demonteer ik als eerste de schijnwerper. Dat is bijna de grootste blikvanger van de hele auto. Iedereen raakt dat ding altijd aan en wil weten wat het is. Die blikvanger moet dus als nieuw worden.
Maar als ik de andere delen eens goed bekijk zal de "nieuwe" lamp als een vlag op een modderschuit staan als ik de rest niet ook aanpak.
Ik stroop mijn mouwen op en besluit het hele linker spatbord te demonteren. Ik ga dat hele spatbord aanpakken inclusief alles wat er aan vast zit. Schijnwerper, motorklephaak, claxon, richtingaanwijzer, alles demonteer ik en begin ik te behandelen. Omdat ik toch zo lekker bezig ben draai ik ook de dop van de oliepeilstok en de dop van de radiateur los. Die maak ik ook kaal want die moeten straks weer fel rood worden.
Het valt allemaal niet mee. Dat merk ik als ik de schijnwerper voor de zesde(!) keer in de afbijt zet. Stukje bij beetje laat de verf los maar na ieder laagje moet ik de lamp weer insmeren. Ik doe maar de helft van de totale lamp zodat ik goed grip houd.
Ook op de haak van de motorkap zitten wel 10 lagen verf. Waarschijnlijk kreeg iedere lichting dienstplichtigen de opdracht om de Nekaf opnieuw in de verf te zetten. De oude laag lieten ze dan kennelijk gewoon zitten.
Halverwege de middag begin ik het aardig zat te worden. Buurman J. komt langs om te helpen en hij neemt het aluminium plaatje waarop de richtingaanwijzer zit, onder handen. Hij schuurt zich helemaal een ongeluk maar de verf zit muurvast op het metaal.
Ook daar smeer ik uiteindelijk maar een laag afbijt op. (uiteindelijk zullen 5 lagen afbijt niets helpen en moet ik met de elektrische schuurmachine en een schuurpat 60 bezig om de laatste verf er af te krijgen.
Te midden van dit vervelende werkje kom ik ook leuke dingen tegen. Aan de claxon blijkt een groen plaatje vast te zitten dat na verwijdering van de verf een typeplaatje blijkt te zijn met een datum er op. Maart 1960. Geinig.
Tegelijk met de andere onderdelen zet ik ook het polyester spatbord in de afbijt (niet nadat ik het eerst heb getest) Dat gaat gemakkelijker dan de metalen delen. De verf vliegt er af. Dat moet ook want dat spatbord moet echt spiegelglad zijn voor ik het spuit.
De volgende dag is het mooi weer en ga ik eerst maar weer eens een beetje sporten. De volgorde: alles in de afbijt, dan fietsen en daarna weer krabben.
Eigenlijk ben ik het halverwege de middag spuugzat. De afbijt helpt niet om de allerlaatste keiharde verf van de onderdelen te halen.
Ik ontvet de hele boel en ga een half uur met de schuurmachine aan de gang. Dat helpt en uiteindelijk, tegen vijven, ben ik voorlopig klaar.
massasleutel en motorklephaak. Allemaal kaal en glad.
Omdat ik toch op het eten moet wachten ga ik nog even met de motor verder: verf van de bougiekabels krabben en koperen onderdeeltjes laten glimmen.
Genoeg gedaan dit weekend. Tijd voor een borrel.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten