Het juiste model en de juiste kleur

 Langzaam maar zeker duik ik dieper in de materie. Henk vertelt me op basis van het gietnummer dat het frame van mijn WLA van november 1944 is. De motor zal van ongeveer oktober 1944 zijn. Ik duik in de restauratiebijbel van Bruce Palmer waar ik leer dat mijn WLA een type VII is met specifieke details. Palmer beschrijft ook in detail welke kleuren ieder onderdeel van mijn motor heeft. Dat komt nogal precies. Zo'n beetje alle bouten, moeren, schroeven en bevestigingsbeugeltjes zijn qua kleur Parkerized, chemisch donker gemaakt en waarschijnlijk waren frame, spatborden etcetera al groen aangeleverd waarna de groene delen met zwarte bevestigingsdelen aan elkaar werden geschroefd. Daarna werd het geheel niet nog een keer groen gespoten. Snelheid was in die tijd alles. 

Omdat ik een zeikert ben en die kleurstelling bijzonder vind wil ik dat ook. Ik demonteer dus weer de nodige onderdelen om ze met de juiste verf een Parkerized kleur te geven. Omdat tzt ook de spaken en de wielnaven die kleur krijgen, denk ik dat het eindresultaat straks (over een paar jaar in dit tempo) best mooi is: donkergroen met zwart.

 

Daarna monteer ik de veerschommels (semi) definitief en zet het voorspatbord vast. Dat past eigenlijk prima.

Nu op verkenning aan de achterzijde. Niet voor de eerste keer denk ik dat ik eigenlijk met een enorme puzzel bezig ben: een bak vol onderdelen en bevestigingsmateriaal dat ik op de juiste wijze aan elkaar en in elkaar moet schroeven terwijl ik ondertussen niet of nauwelijks weet of ik überhaupt alle onderdelen heb. Maar dat mag de pret zeker niet drukken: trial and error 😁

Ondertussen heb ik nog wat onderdelen gescoord die binnen zijn of binnenkort komen: stuurplungers op advies van Olaf

en het exact juiste kleur en vorm zadel dat nog onderweg is in de post. En ik heb mijn eerste doos schroeven en moeren gekocht. Snelle service van het bedrijf maar jammer dat ik uit die grote zak zelf moet destilleren welke bouten, schroeven en moeren voor welk onderdeel bestemd zijn. En ook de prijs is slikken: 145 euro voor een zakje met een stuk of 20 schroeven en bouten. Ook niet voor de eerste keer bedenk ik me dat de Harley een leuk project is maar ook een bodemloze put. Het lijkt wel een boot. 😠

Maar goed, wel leuk om aan de hand van foto's te zoeken naar wat waar moet. En dan begint het al een heel klein beetje op een motor te lijken.

Het lijkt te passen. Komende tijd moet ik eerst heel veel andere dingen doen waaronder de lekke band van de Jeep laten repareren en weer monteren en daarna ga ik verder. (dan heb ik ook weer genoeg gespaard voor het volgende zakje schroeven)