Een beetje Oldtimerliefhebber zet zijn auto na de zomer in de verwarmde stalling. Met Jeeps hoeft dat niet. Die vinden het juist leuk om met slecht weer in de modder te rijden. Ik vind het heerlijk om in deze klote Cornonatijden lekker je kop leeg te maken en de ergernis over alle achterlijke nutteloze maatregelen te laten wegglijden. Als ik het in moet schatten heb ik dit jaar bijna 3000 km gereden en ze heeft me niet 1x laten staan. Ondertussen doe ik een paar mooie laatste restauratieklussen. Ik heb er een tijd op moeten wachten maar ik heb eindelijk de letters en cijfers van de unit die ik wilde. Robert van dataplates4U heeft zichzelf weer overtroffen met zijn werk. Zelfs de naam die mijn oude dame heeft gekregen is in een mooi lettertype gemaakt.
Dit was mijn voorbeeld:
|
Big Red 1 Jeep, na Normandiƫ, ergens in Europa
|
En zo is mijn Luscious Linda (genoemd naar mijn lief, ((moest wel, ze is voor de helft eigenaar:-)) geworden:
|
Vehicle 17, D company, 18th Infantry Regiment, 1 Infantry Division
|
|
Links het tactische teken van het regiment, rechts de POM
|
Tegenwoordig zouden we het met een soort barcode doen maar een POM staat voor Preparation Overseas Marking. Deze kleurcode (iedere eenheid die in Normandiƫ aan land ging had zijn eigen kleur) werd tezamen met een bijbehorend nummer op de bumper aangebracht zodat de loadmasters konden zien op welke plek in het ruim het voertuig moest worden geladen zodat de voertuigen in de juiste volgorde werden gelost na de landing.
|
Achter (oogverblindend wit, wel veilig)
|
Op Ebay.com scoor ik twee Musette bags voor minder dan de helft die je er in Nederland voor betaalt.
Een volgende klus is het aanbrengen van de drukknopen van de canvas deurtjes die ik waarschijnlijk nooit ga kopen. Maar de drukknopen horen er sowieso in. Millimeter voor millimeter boor ik de gaten en breng de knopen daarna aan met een speciaal apparaatje dat ik zelf heb gemaakt. Het moet zorgvuldig omdat je die dure drukkers snel kapot slaat. (zie G503 video op YouTube)
En dan de allerlaatste klus. Een bordje zoals soms op een Jeep werd aangebracht na een succesvolle sponsoring door een highschool of zo.
Een belofte die ik mezelf 4 jaar geleden heb gedaan toen ik de Nekaf verkocht heb en de Jeep uit de VS heb laten komen. Een tribute naar mijn veel en veel te vroeg overleden zwager Albert Jan. De man die mij de eerste beginselen van het sleutelen heeft bijgebracht, die de Nekaf voor me gekocht heeft, me in alles gefaciliteerd heeft en dag en nacht paraat stond voor hulp. Zonder hem had ik nooit een Jeep gehad.
|
Thnx Mate!
|
Geen opmerkingen:
Een reactie posten