Rijden!!!!!

Het bezoek van de taxateur verloopt zeer voorspoedig. Hij wil alle foto's zien die ik tijdens de restauratie heb gemaakt. Daardoor ziet hij dat ik de Slat tot de laatste bout uit elkaar heb gehad. Hij wordt steeds enthousiaster en vertelt me dat hij erg sceptisch was tijdens ons eerste telefoongesprek. Hij heeft in de loop der jaren namelijk nogal wat Willys' getaxeerd die vol CJ onderdelen hingen maar in al zijn werkzame jaren heeft hij zelden een exemplaar gezien zoals de mijne, zo early en zo vol originele details.  Het rapport is dan ook zeer lovend en de waarde nu al veel hoger dan ik had verwacht.

Tijdens de wintersport in de week daarna hebben we het mooiste weer dat we ooit gehad hebben. Maar s, avonds op onze kamer betrap ik me er op dat ik toch veel aan de Jeep denk. Ik ben heel erg benieuwd hoe hij zich zal houden bij de eerste rit. De weersvoorspellingen zijn zeer goed dus dat zal geen spelbreker zijn.
Wat wel bijna een spelbreker wordt is de inbraak in onze woning waarover we op de terugreis door de buurvrouw worden gebeld. Het is, gezien het feit dat het gericht was op mijn uniformen, een verontrustende inbraak maar er zijn gelukkig geen persoonlijke spullen weg en ook de Jeep is onaangeroerd. De aard van de buit brengt wel met zich mee dat ik 2 dagen lang allerlei rechercheurs over de vloer heb maar uiteindelijk kan ik vrijdagmiddag de laatste dingetjes doen: de wielkogels volpompen met vet, de wielbouten aandraaien en de rechter achterrem nog een keer afstellen. Ook stel ik het stuur af en vul het gedeeltelijk met de dikste olie die ik heb. Ik gebruik expres geen vet omdat dat uiteindelijk de claxon kan storen als het omhoog kruipt. Chris geeft toe dat het stuurhuis ooit gevuld moest worden met olie maar dat later steeds meer mensen ertoe overgingen vet te gebruiken. Ik sla zijn advies in de wind en gebruik (voorlopig) olie.

 Op zaterdag controleren Mike en ik of alles goed vast zit. De voorlopige bodem moet er niet af vallen want dan kunnen er rare dingen gebeuren.

Chique notenhouten dashboard

voetsteun maar ook om gaspedaal vast te maken

Het plastic krat zit prima

Een gek op een skelter

Om 12 uur, precies 2 jaar na het begin van de restauratie (februari 2017) start ik de motor en begint de carburateur gelijk weer te lekken @#$#@%$. Weer een vuiltje in de carb maar dat is in 5 minuten verwijderd. Daarna loopt de motor uitstekend. Maar dat wist ik al.

Eerst ga ik 10 meter op en neer op de oprit en daarna rijd ik een rondje door de straat in de 1e versnelling. De auto bokt en ik moet constant met de koppeling spelen voordat ik bedenk dat ik beter kan schakelen naar 2. (ik heb nog maar 36 jaar mn rijbewijs). De Jeep houdt zich zo goed dat we onmiddellijk besluiten het dorp te verlaten en op de stille boeren landweggetjes te rijden. Daar kunnen we geen brokken maken.

Hij rijdt prima maar zoals op bovenstaande video te zien is begint mijn handrem verschrikkelijk te roken. Dat is gelukkig heel gemakkelijk te verhelpen en daarna rijden we een uur lang heen en weer op de landweg.

Ik test alle versnellingen en de remmen en alles doet het prima. Hij schakelt soepel al moet ik door de korte slag soms even zoeken. Hij reageert goed op het stuur en stuurt makkelijker dan mijn Nekaf en hoewel de stuurstang los zit begint hij na kuilen niet te shimmiën.

Ook de mijlenteller werkt en ik zie dat ik op een gegeven moment 25 mijl per uur rijd. Harder durf ik niet op die smalle weg want ik heb door het geschommel van de slappe 1e model bladveren het idee dat ik er af val.

Als we terug rijden naar huis ben ik zeer tevreden. De proefrit is geslaagd. Het enige dat me is opgevallen is een kleine slag in het linker voorwiel. Het zit stevig vast en de slag kan allerlei oorzaken hebben. Daar ga ik tzt nog wel naar kijken. Verder kan ik niets verontrustends bedenken. Maar thuis, na het controleren van alle onderdelen, ontdekken we op een gekke plek koelvloeistof lekkage aan het blok onder de stroomverdeler. Het is minimaal en zou door de koelvin naar die plek kunnen zijn geblazen. 

Zondag ga ik weer rijden om te testen of het blok weer lekt en helaas, er zit een lekje.

Het lijkt alsof iemand daar ooit een keer is uitgeschoten met een flex maar als ik het aan John, de monteur van Staman vraag, zegt hij dat het waarschijnlijk vorstschade is maar wel te herstellen met een radiateur reparatiemiddel of door het te lassen of te stitchen. Chris beaamt dat het te lassen is. Komende week ga ik overleggen met de lasser. Daar moet ik toch naartoe want het raam moet gerepareerd.

OK, het lekje is vervelend maar niet onoverkomelijk. Belangrijk is dat de rest gewoon erg goed is. De compressie is goed, de oliedruk en de temperatuur blijven goed. De auto rijdt lekker en de motor start direct en loopt als een zonnetje. Ik ben tevreden en ga nog een rondje richting ondergaande zon.

Eigenlijk richting loods. Daar blijft mijn oude dame de komende weken zodat ik ruimte heb voor de carrosserie. Die gaat in de verf en ik begin met de bedrading.

Het was, ondanks de inbraak, een goed weekend.