nieuw fusee, eindelijk remmen stellen en weer een bladveer aanpassing

Het weer is veel te slecht om te rijden en ik benut de tijd om me in te lezen in alle bevrijdingsfeesten die er in 2020 aan zitten te komen. Ik wil graag weer met Chris en zijn vrienden mee maar op de datums van het evenement in Drenthe waar zij aan mee doen moet ik werken. Ik schrijf me in voor een Oranje tocht op 4 april in Appelscha en de bevrijdingsfeesten op Landgoed De Klinze. Het leuke van dat laatste is dat we dan in optocht door Leeuwarden komen en dat is tijdens de gehele restauratie altijd al een doel geweest.
Maar dat betekent wel dat ik verder moet met de waslijst aan klussen die John me gegeven heeft en dat dus de voortrein weer uit elkaar moet. Maar om er in te komen na de feestdagen begin ik met een iets eenvoudiger klus: verbetering van de achtervering.
Een hele tijd geleden heb ik van Jos 2 losse veerbladen gekregen. Het zijn de 2 langste bladen van een achterveerblad waarvan de ogen volledig versleten zijn en die dus niet meer voor hun hoofdfunctie te gebruiken zijn. Maar voor mijn doel wel.

Het idee is om de ogen er af te flexen en ze vervolgens onmiddellijk onder de 2 langste bladen van mijn veer te monteren zodat mijn langste bladen minder door buigen.

Daarvoor moet ik zelf een veerstrop op maat maken omdat de standaard stroppen net te kort of te lang zijn. Dat is simpel te doen met aambeeld en hamer.

Een paar uurtjes later zit de versterkte bladveer op zijn plek en ik merk dat de auto inderdaad iets minder doorhangt wanneer ik met mijn ruim 90 kilo getraind reuzel plaats neem. Die klus kan ik af vinken.
Een week later zet ik de voorzijde op bokjes en begin met de demontage van de voorwielen. Ik demonteer links en rechts omdat ik ook beide trommels moet omdraaien. Bubba heeft die ooit verkeerd gemonteerd.

Demontage van het rechter wiel, trommel, lagers en ankerplaat gaan makkelijk omdat overal nieuwe bouten en moeren zitten en omdat alles goed gesmeerd is en ook het fuseehuis is zo gedemonteerd waarbij ik er speciaal op let dat alle shimms goed bewaard blijven.

De oude behuizing met dolgedraaide schroefgaten

In het nieuwe originele fusee draai ik originele nieuwe stuts.

En ik zorg er voor dat boven en beneden weer evenveel shimms komen. Daarna meet ik met de unster of de weerstand tussen de 4 en 6 lbs is. De weerstand is 8 pound dus voeg ik shimms toe. (dit staat verkeerd in de manual maar daar heb ik al eens over geschreven) 
Het hele proces kost echter wel veel tijd vooral omdat ik vóór het meten met de unster de halve manen al heb gemonteerd. Dat hoort niet en die moeten er weer af.
Aan het einde van de avond is het wel genoeg geweest. Ik zit al de hele middag en avond in elkaar gebogen op mijn knieën. En dat merk ik de volgende dag: mijn rechter knie doet vreselijk zeer en ik kan er amper op staan. Ik moet dus rusten.
Tijdens de rust doe ik een ander grappig klusje. Als modelbouwer kruipt het bloed waar het niet gaan kan dus bouw ik in 1 avond een Willys MB schaal 1:72.

Net als bij mijn Slat zit ook hier de Jerrycan aan de zijkant.
Na een paar dagen doet mijn knie nog steeds zeer en daar baal ik van want binnenkort moeten we op wintersport. Maar ik wil ook verder met de Jeep want voor je het weet is het 4 april.
Zoveel mogelijk zittend op mijn kont maak ik het karwei af. Als laatste wissel ik de trommels.
Voor ik de wielen er op zet wil ik (eindelijk) de remmen goed afstellen. Ik heb de remschoenen heel goed bestudeerd toen het anker op de werkbank lag en ik snap nu eindelijk wat er precies gebeurt wanneer je aan de 4 stelschroeven draait. Dat gevoegd bij de instructie van John en een speciale manual moet het nu eindelijk lukken. De speciale manual noemt het Major remmen stellen als je alle 4 de stelschroeven moet afstellen en ik snap waarom want ik heb een uur werk om 1 wiel te doen.
Eerst stel je boven met een voelermaatje van 0,008" en daarna de onderste met 0.005". Het vervelende is dat je na de onderste de bovenste weer moet doen en ik ontdek dat je de borgmoeren heel zorgvuldig en voorzichtig aan moet draaien omdat de stelschroef anders verplaatst en dan zit je wiel weer vast. Omdat ik niet goed op mijn knieën kan zitten kost het nog meer moeite dan normaal. Maar goed, aan het einde van de avond is ook dat gelukt. En daarmee kan ik alle grote klussen afvinken.
Omdat ik voorlopig niet meer op mijn knieën wil zitten begin ik langzaam na te denken over de belettering en nummering van de oude dame.
Maar voordat ik dat doe moet de Jeep nog een keer goed in de verf. Ik ben namelijk absoluut niet tevreden over mijn spuitwerk. Ik heb het idee dat ik de verf teveel verdund heb want er zit altijd een beetje poeder-achtige laag op de Jeep met name op de motorkap. Daarnaast is de verf wel heeeel krasgevoelig. Als het goed weer is zet ik de auto onder de carport en neem de hele carrosserie af met wasbenzine. Daarna doe ik de hele bak met de roller. Het resultaat mag er zijn. De Jeep is nu niet meer zo heel erg mat maar meer een beetje zijdeglans en is minder krasgevoelig.

Nog een paar klussen te gaan: achterste remmen stellen en de voorwielen opnieuw uitlijnen. Ik hoop dat ik daarna eindelijk eens een tijd probleemloos kan rijden.