Op donderdag breng ik de eerste spullen, radiator en grill, naar F. de lasser. Ik bespreek met hem het werk aan de carrosserie op basis van foto's die ik heb gemaakt. Zijn oordeel is dat mijn Jeep een simpel klusje is. Dan vertelt hij dat hij 3 jaar geleden ondanks zijn pensioen gevraagd is om vliegtuigen en de V1 en V2 in het legermuseum in Soesterberg te restaurereren zodat ze konden worden opgehangen. Hij laat als bewijs een heleboel foto's zien inclusief het hele binnenwerk van de V2 waarvan er nog maar 2 op de hele wereld zijn. Hij vertelde ook vol bewondering naar het binnenwerk van die raket te hebben gekeken omdat men met dat soort las- en metaalwerk zelfs tegenwoordig heel veel moeite heeft.
Ik heb er dus wel vertrouwen in dat mijn Slatje weer mooi wordt. Ik wijs F nog wat dingen aan op een spatbord maar hij wijst als antwoord nog veel meer kleine scheurtjes, zwakke plekjes en deukjes aan.
Hij gaat er mee aan het werk maar zegt tussen neus en lippen door ook dat hij eind September, begin Oktober, met de carrosserie aan de gang wil.
Dat betekent dat ik een tandje bij moet zetten.
Zaterdag ga ik naar Staman in Nijverdal om de verstevigingsprofielen voor de onderzijde en de spatborden te kopen. Ik ben daar nog nooit geweest en loop kwijlend door de enorme opslagplaats vol voertuigonderdelen. Rondom het gebouw een giga hoeveelheid ongerestaureerde legervoertuigen en tanks uit WO2 en daarna. Geweldig! Joop vertelt ondertussen alles over de verschillende soorten Jeeps en onderdelen. Helaas geeft hij mij profielen mee voor de ACM2 body maar die ruil ik wel om als ik er weer kom.
Hij vertelt trouwens hetzelfde als mijn lasser over de profielen en raadt aan om er geen Amerikaans Grenen in te doen. Dat heeft geen enkele meerwaarde voor de sterkte van de carrosserie en was enkel bedoeld om te voorkomen dat het verstevigingsprofiel zou beschadigen en daardoor verzwakken wanneer de Jeep op een rotsblok of tankwrak zou stoten. Ik acht die kans in Friesland klein dus ik zal tzt hun advies opvolgen en de profielen vol spuiten met vet of tectiel.
Zondag is het mooi weer en ga ik met de binnenkant bezig. Aan het einde van de dag ben ik op 3/4. Volgende week nog 1 droge dag en de carrosserie kan naar F.
van dit
naar dit
Enkel de bodemplaat, een paar stukjes binnenkant en de gereedschapruimtes nog. En......de luikjes van de gereedschapruimtes zijn ook al klaar. Die heb ik in 10 minuten aan beide zijden kaal. Ik weet nog dat ik daar tijdens de restauratie van de Nekaf een halve middag over deed met schuurpapier en afbijt. De straalketel begint zijn vruchten af te werken,
Geen opmerkingen:
Een reactie posten