De stuurinrichting

Hoewel ik er inmiddels volledig aan gewend ben, stuurt de Nekaf zwaar, althans, dat denken we. We hebben echter geen referentie omdat geen van ons ooit in een andere Nekaf heeft gereden. Maar één ding staat als een paal boven water: de stuurinrichting deugt niet: het stuurhuis lekt olie en de stuurstang staat onder spanning.
We beginnen met het stuurhuis. We doen zoveel mogelijk volgens de handleiding. Helaas niet helemaal: in de handleiding staat dat je de claxongeleider niet verder dan 10 cm uit het stuurhuis moet halen als je niet zeker weet dat je het hele stuurhuis open gaat maken. Ik trek hem er zonder enig probleem helemaal uit. Had ik het maar niet gedaan!
Dan willen we het stuur er af halen. Dat moet, omdat je anders de stuurstang er niet uit krijgt en dan ook het huis er niet uit krijgt. Voor het verwijderen van het stuur moet je speciaal gereedschap hebben. Dat hebben we niet maar met een poelmietrekker moet het ook lukken. Die houdt echter niet dus moeten we MacGyver-techniek gebruiken.

Het is ongelooflijk maar het stuur wil met geen mogelijkheid los. De dikste en zwaarste steeksleutels die ik heb, staan op een gegeven moment krom (!) maar het stuur geeft geen krimp. Omdat ik bang wordt dat de boel breekt of los schiet en dan dwars door het raam gaat (of door m'n keel) besluiten we na twee uren te stoppen. Het stuur zit er conisch op maar is kennelijk ooit veel te vast gemonteerd.  
Dat is een zeer ernstige tegenslag omdat het stuurhuis 100% zeker niet deugt.

Dan pakken we het volgende deel: alle kogelverbindingen omdat je, als op al die delen een mm speling zit, een totale speling hebt die fors is. Op de wielen zit helemaal geen speling. Hoe hard ik ook ruk, er zit geen speling in de fuseehuizen. Dat is gelukkig een positief punt.
Voor we verder gaan houden we pauze en rijden langs Erik, de Landrovergarage in Harlingen. Hij heeft een Nekaf en rijdt dagelijks in oude Laro's. Hij rijdt een stuk in de Nekaf en concludeert dat "de Nekaf prima stuurt en helemaal niet zwaarder dan zijn Nekaf of verschillende van zijn Laro's." Hij raadt ons aan er niets aan te doen.
Toch willen we nog even wat onderzoek doen. Ik probeer een hele tijd de kogelverbinding op het spoorstangeinde los te krijgen om de centrale stuurarm op speling te kunnen controleren. Dat lukt echter ook niet omdat ook daar bijzonder gereedschap voor nodig is. Dat is dus wel K.. Niemand vertelt je dat je niet alleen nieuwe onderdelen nodig hebt als je wilt vervangen maar ook speciaal gereedschap.  

Toch durven we te concluderen dat die kogels allemaal wel aardig goed zijn. Als laatste besluiten we iets te doen waar we alleen maar een eindje touw voor nodig hebben: Toespoor controleren.
Hadden we dat maar als eerste gedaan. We hadden een hard hoofd in deze simpele methode met het touwtje maar het werkt wonderwel. Dan blijkt dat het linker wiel prima spoort maar dat het rechter wiel 2 centimeter uit het lood staat. Dat is fors want het mag tussen de 0,6 en 1,2 mm zijn.
Het lukt ons om het toespoor te stellen omdat de moeren van de spoorstangen gelukkig wel los willen.

Als allerlaatste pomp ik de fuseehuizen helemaal vol met vet.
Dan is de dag voor bij en gaan we proefrijden. De Nekaf rijdt duidelijk veel beter. Hij zwabbert niet meer en is veel rustiger op het stuur.
Toch bevalt het stuurhuis me niet. Als ik ooit dat speciale gereedschap krijg haal ik het hele huis er uit.
De volgende dag doen we de laatste klusjes. Als laatste probeer ik de claxon er weer op te krijgen. Dat lukt dus met geen mogelijkheid. Op het Jeepforum staat ergens als antwoord op een vraag: "gewoon doorpielen" maar na een uur geven we het op. Des te meer reden het stuurhuis te demonteren.

AJ vertrekt na de laatste klus. Ik heb echter nog tijd en ga met de linker zijkant van de bak aan de gang. Dat is hard nodig. De nieuwe staalplaat in de zijkant ziet er namelijk niet uit en roest alweer.

 

   
  

Nog een stukje originele schoolbordverf. (9cm breed)