zondag 18 oktober 2015

MD11251

Soms krijg je verrassende mail. Dan blijkt dat er nog veel meer fanatieke Nekaf liefhebbers zijn. Liefhebbers die veel dieper graven dan ik doe. In 2012 was ik de motorkap aan het schuren toen ik witte verf tegenkwam. Ik vroeg me toen al schrijvend af wat daar gestaan zou kunnen hebben. Drie (!!) jaar later krijg ik antwoord van Harold Bergers, secretaris van : "The Green Sparks"  ( www.greensparks.nl ) die aan de hand van zijn eigen restauratieproject laat zien wat er gestaan zou kunnen hebben. Niet alleen geeft hij mij die info, hij is ook in het bezit van de database van Domeinen waar je aan de hand van het MD nummer van je voertuig je oude registratieplaat terug kunt halen. De registratieplaat van mijn oude dame was ooit: KP-62-19. Ik hoop dat ik ooit een foto tegenkom. Harold heeft nog een nieuwtje. Door een kennelijke tikfout van Domeinen is mijn auto 2 jaar jonger dan 'ie eigenlijk is. Mijn Nekaf is volgend jaar 60 jaar oud en niet in 2018. Geinig toch?    

zaterdag 17 oktober 2015

Reparatie van de verlichting

Een paar dagen na Terschelling pak ik het schema er bij.
Er zijn 4 draden die lopen vanuit de kabelboom naar de voetschakelaar verbrand:16, 2x 17 en 18.
16,17 en 18 komen vanuit de voetschakelaar en 17 splitst zich onmiddellijk daarna in de richting van het grote licht en het rode verklikkerlampje in het dashboard.
16 is de dimlichtdraad naar het schakelpaneel en 18 de draad naar de dimlichten aan de voorkant. Ik ontdek dat mijn stadslichten het niet doen omdat de massa niet goed is. Dat los ik straks wel op. Ik knip alle kale verbrande delen weg en vervang die door nieuwe delen met professionele verbindingen. Als het klaar is tape ik alles in met vulkaniserende tape. Dit gaat wel weer een halve eeuw mee. Voor de zekerheid loop ik alle bevestigingsbeugeltjes in, op en onder de auto na. Er mankeert niks aan. Het stadslicht hoef ik alleen maar een beetje aan te draaien. De lampjes zitten niet helemaal tof tegen het metaal van de radiateur. Dat los ik in 5 minuten op.
Stom, vergeten een foto te maken van het resultaat. Nou ja, er is niks te zien aan geïsoleerde draden.
:-)  Feit is wel dat het belangrijk is om het stroomschema van de Nekaf te hebben!

Brand. Nou ja, het had brand kunnen worden

Begin september gaan we een weekend naar Terschelling. De familie heeft er een huisje gehuurd en wij komen ook. We nemen als enige een auto mee en omdat de Nekaf de kortste is gaat die op de boot. Er is enkel nog plaats op de laatste boot dus om 19.30 uur sta ik in Harlingen in de rij voor de veerboot. Ik realiseer mij dat het donker is als ik van de boot kom dus ik besluit om mijn verlichting even te controleren. KUT. Geen enkele lamp aan de voorzijde werkt. De dashboardverlichting en alle achterlichten doen het wel maar aan de voorzijde niets.
Ik open de kap en ontdek tegen het schutbord een zootje gesmolten draden en een grote brandvlek. Dat heb ik vorige week in Duitsland dus geroken!
Op de boot trek ik de restjes van elkaar want de draden liggen bloot tegen het schutbord. Ik isoleer alle draden met ducttape.
 De draden die vanuit de kabelboom naar en van de voetschakelaar van het groot licht lopen zijn volledig origineel inclusief de isolatie. Die isolatie zit vast in een klein metalen beugeltje wat al 58 jaar heel zachtjes schuurt tegen de isolatie en mijn ritje door Duitsland heeft het laatste restje tape weg geschuurd waardoor kortsluiting is ontstaan. Er zijn 4 draden verbrand maar daarna is kennelijk alles weer gesmoord waardoor ik gewoon door kon rijden.
Ik heb wel een multimeter mee maar geen stroomschema dus op Terschelling trek ik 2 draden door waardoor mijn dimlicht het weer doet.
Dat is belangrijk want gisteravond ben ik met behulp van een zaklamp naar het huisje gereden. Levensgevaarlijk zo in het pikkedonker op zo'n eiland.
Het feit dat de verlichting niet helemaal tof is weerhoudt me er niet van om ook op het eiland zoveel mogelijk onverhard te rijden.



Ook kom ik op Terschelling twee broertjes van mijn Nekafje tegen. Eerlijk is eerlijk, die van mij is het mooiste. Verreweg.


De verovering van Duitsland

Al jaren op het verlanglijstje: Duitsland veroveren. Ik prijs mij gelukkig dat mijn lief het leuk vindt om tochtjes te maken in de Nekaf en ook de hond zit graag achterin. En met nog steeds een mooie zomer besluiten we om bijna 2 maanden na onze vakantie in de VS (waar ik ook een paar M38A1 heb gezien) een hotelletje in Drenthe te boeken om van daaruit een dagtocht naar Duitsland te maken. Uiteraard via zo klein mogelijk en liefst ongeplaveide wegen.
Ik ben van plan minimaal 500km te rijden dus eerst wat onderhoud.
     Meer dan 30 smeernippels dus ik lig meer dan een uur onder de auto. Ook loop ik alle leidingen en kabelbomen na. Het is een nachtmerrie om midden in een maisveld in Duitsland met pech te komen staan.

Het is eind augustus nog steeds een prachtige zomer maar in de stromende regen rijden we naar het hotel in Drenthe. Om de koffer en de hond te beschermen heb ik zelfs de zijstukken in de kap gemonteerd. Leuk is anders maar de Nekaf geeft nergens om.

De volgende dag is het prachtig weer en kan de kap er af. We zijn nog geen 20 kilometer onderweg of we ruiken een brandlucht alsof er rubber in brand staat. Mijn meters geven niks aan en de motor ronkt tevreden. Toevallig rijden we net langs een affakkelstation van de NAM. Voor de zekerheid stop ik maar ik kan geen gekke dingen ontdekken.

Via Bourtange gaan we Duitsland in. Op de Ipad heb ik gezien dat onmiddellijk na de grens een onverharde weg naar het volgende dorp leidt. Ik weet alleen niet wat "Moor" betekent als ik de natuur in rijd. Ik rag over een boomstronk een weiland in en kom met een enorme "Splash!!!" tot stilstand in een moeras. Nu moet ik snel zijn. Ik rag door het weiland terwijl ik tot over mijn assen door het water rijd. Geen probleem voor de Jeep. Na 500 meter kom ik weer op vaste grond en rijden we door.
Zo rijden we nog 300 kilometer waarvan bijna 50 over onverharde wegen. De hond gaat van wanhoop maar languit liggen want hij valt bijna uit de bak,
  
Na 3 dagen zijn we weer thuis. En er staat nog een reisje op de agenda: een weekend Terschelling.

donderdag 18 juni 2015

Klaar???? Met een Nekaf ben je nooit klaar.

Zoals altijd is de oude dame door en door betrouwbaar. Ze start goed en rijdt probleemloos. Maar overal zie ik kleine plekjes roest. Overal waar de verf een beetje weg is wordt ie bruin. Ik snap nu waarom iedere lichting dienstplichtigen met de kwast tekeer ging.
Ook zie ik na een paar honderd kilometer rijden dat er steeds meer olie op de onderste rand van de benzinepomp ligt. Sterker nog, er ligt zelfs een klein plasje onder de auto. Daar moet ik wat aan doen. Ik herinner me van de restauratie dat er volgens mij geen olie door de pomp stroomt. Ik vermoed dat de pakking tussen het blok en de pomp waar de hefboom door naar de nokkenas gaat niet helemaal tof is. Binnenkort maar weer ff sleutelen. Maar nu eerst op vakantie. Helaas kan de oude dame niet mee. Dat is jammer want we gaan naar haar thuisland.
CU all.

Een heel droevig bericht

Er is 1 heel klein dingetje dat me stoort: in de schakelaar van de richtingaanwijzer zit een heel klein rood lampje. Dat moet kennelijk gaan banden als ik de schakelaar gebruik. Dat lampje doet het niet terwijl het kleine pitje goed is. Ik experimenteer wat met draadjes en massa en overleg met mijn zwager. Ook hij komt er niet uit.
Ik besluit weer eens met Jeepfan42 te bellen. Ik heb Chris al een paar maanden niet gesproken en als er 1 autoriteit is die weet hoe dat lampje behoort te werken is hij het wel.
Maar als ik met hem bel krijg ik zijn vrouw aan de telefoon. Chris is 3 weken geleden overleden. Ik word er helemaal stil van en ben de rest van de dag best wel een beetje van slag. Ik had hem zo graag mijn nagenoeg compleet gerestaureerde Nekaf willen laten zien. Ik was zo benieuwd wat zijn oordeel was geweest. Het zal niet meer gebeuren. Vaarwel Chris. Ik zal aan je denken als ik aan mijn Nekaf sleutel.

Over sleutelen gesproken. Ik ben bijna klaar. Nog een paar dingen in het motorcompartiment en misschien over een paar jaar de binnenkant van de bak. Voorlopig maar ff genieten van het rijden.    

Het dashboard Deel 3

We zijn maanden verder. Zoals bijna altijd is het weer door de week als ik moet werken goed en in het weekend zwaar K..En ik heb 2 dagen goed weer nodig om het dashboard weer te monteren. Maar goed, het maakt ook niet zoveel uit. De Nekaf staat droog en ik heb voldoende andere klussen. Maar dan in juni begint het toch echt te kriebelen, heb ik tijd en is het mooi weer. En......ik heb zin om te rijden.
Na een half jaar stilstand zitten de remmen van de Nekaf muurvast en moet ik hem met een kabel aan mijn Freelander vastmaken om hem van zijn plaats te trekken. Een harde ruk, een luide klap en hij rolt.
De volgende dag werk ik in omgekeerde volgorde vergeleken met het uitbouwen. Eigenlijk gaat het probleemloos. Terwijl ik het dashboard vastmaak met de moeren onder, opzij en boven heb ik de accu's om de beurt aan de lader. Gezien de laadspanning mankeert er niks aan.
De originele massasleutel past goed en staat goed dus na een uur sleutelen zit de grote plaat er weer in. Nu maak ik ook eindelijk alle kleine schroefjes van het dashboardkastje vast aan de grote plaat.
Genoeg voor vandaag. Laat de accu's nog maar even laden.

 De volgende dag is de klus iets moeilijker. Nu moet het hele meter-gebeuren er weer in. Maar eerst de kabels die naar de motor lopen: 4 stuks: handgas, choke en 2x waterdichtsysteem waarvan er 1 aan het luchtfilter vastzit en 1 aan de benzinepomp. Geen probleem. De Nekaf is zo'n auto waar je goed bij kunt.
Dan de meters. Ik werk zo zorgvuldig mogelijk want 1 fout en ik heb verbrande draden en/ of kapotte meters.
Een uurtje later ben ik klaar en controleer ik 3x of alles goed zit.
Nu de massasleutel en de contactschakelaar. Ik hoor geen knispergeluiden, zie geen rook en ruik geen brand. In tegendeel: ik zie metertjes bewegen en er brandt rood licht.
Dan starten: de Jeep heeft een half jaar stil gestaan maar 10 seconden starten en de oude dame komt brullend tot leven. Vervolgens test ik de remmen en de stuurinrichting. De remmen doen het prima en daar ben ik blij om want ze zaten eergister wel erg vast.
Het stuur stuurt geweldig. Dat komt door het nieuwe canvaslint dat ik om de stang bij de bevestigingsbeugel aan het dashboard heb bevestigd. Het oude stuk canvas was zo plat als een dubbeltje en helemaal versleten. Zo'n nieuw stuk canvas scheelt een slok op een borrel in het stuurgevoel en trillen.
Ik ga natuurlijk gelijk een stuk rijden. Helemaal goed. Er mankeert niks aan de oude dame.
De volgende dag schijnt weer de zon. Nu zie je pas goed hoe al mijn arbeid van de afgelopen winter zicht uitbetaalt. Alles glimt als een spiegel. Prachtig. (al zeg ik het zelf)

                                      Originele massasleutel en zaklamp toegevoegd. Heb ik van een oude foto. De tekst heb ik met groene nevel verouderd. Die vond ik veel te "nieuw" nadat ik het vorig jaar had aangebracht.
Bloedig met koperpoets gepoetste meters. Niet allemaal even mooi maar ze zijn origineel van mijn Nekaf. Alle knoppen gepoetst (oa handgas) en het koperen plaatje van de contactschakelaar kaal gemaakt en opnieuw geschilderd. Alle instructieplaatjes met aceton schoongemaakt.
grote plaat van het dashboard kaal gemaakt en de grootste deuken geplamuurd. Nieuw canvas lint om stuurstang.
En het piece de resistance: de verlichtingsunit opnieuw geschilderd en alle letters opnieuw aangebracht. Mooier dan een nieuw origineel en ik weet dat omdat ik laatst bij defensie een nieuwe in handen heb gehad.