Begin september gaan we een weekend naar Terschelling. De familie heeft er een huisje gehuurd en wij komen ook. We nemen als enige een auto mee en omdat de Nekaf de kortste is gaat die op de boot. Er is enkel nog plaats op de laatste boot dus om 19.30 uur sta ik in Harlingen in de rij voor de veerboot. Ik realiseer mij dat het donker is als ik van de boot kom dus ik besluit om mijn verlichting even te controleren. KUT. Geen enkele lamp aan de voorzijde werkt. De dashboardverlichting en alle achterlichten doen het wel maar aan de voorzijde niets.
Ik open de kap en ontdek tegen het schutbord een zootje gesmolten draden en een grote brandvlek. Dat heb ik vorige week in Duitsland dus geroken!
Op de boot trek ik de restjes van elkaar want de draden liggen bloot tegen het schutbord. Ik isoleer alle draden met ducttape.
De draden die vanuit de kabelboom naar en van de voetschakelaar van het groot licht lopen zijn volledig origineel inclusief de isolatie. Die isolatie zit vast in een klein metalen beugeltje wat al 58 jaar heel zachtjes schuurt tegen de isolatie en mijn ritje door Duitsland heeft het laatste restje tape weg geschuurd waardoor kortsluiting is ontstaan. Er zijn 4 draden verbrand maar daarna is kennelijk alles weer gesmoord waardoor ik gewoon door kon rijden.
Ik heb wel een multimeter mee maar geen stroomschema dus op Terschelling trek ik 2 draden door waardoor mijn dimlicht het weer doet.
Dat is belangrijk want gisteravond ben ik met behulp van een zaklamp naar het huisje gereden. Levensgevaarlijk zo in het pikkedonker op zo'n eiland.
Het feit dat de verlichting niet helemaal tof is weerhoudt me er niet van om ook op het eiland zoveel mogelijk onverhard te rijden.
Ook kom ik op Terschelling twee broertjes van mijn Nekafje tegen. Eerlijk is eerlijk, die van mij is het mooiste. Verreweg.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten