Revisie van de T84 versnellingsbak deel 1

Op zekere dag, nadat ik mij heb voorbereid door de manuals te lezen (die niet uitblinken in duidelijkheid) en vooral veel op Youtube te kijken, begin ik de T84 versnellingsbak te demonteren aan de hand van een filmpje van een aardige Engelsman, die kennelijk een GoPro op zijn hoofd heeft gemonteerd. Geeft niks, hij doet het rustig en geeft prima instructies.

Ik leg de Ipad naast de bak.

Demontage moet in een strikte volgorde, te beginnen met de onderste, aan elkaar zittende tandwielen (de kerstboom) en het tandwiel van de achteruit. De assen gaan er erg makkelijk uit. Ik weet overigens nu ook waar dat metalen plaatje voor dient dat uit de bak viel toen ik een jaar geleden de hele boel demonteerde. Dat is een bijzondere wijze om de assen vast te zetten. Niet heel betrouwbaar trouwens.

rechthoekig plaatje

In tegenstelling tot de Engelsman leg ik al mijn gedemonteerde onderdelen netjes op volgorde. Ik wil namelijk straks geen dingen  vergeten. Daarbij let ik  overigens niet op de wijze waarop de tandwielen in de bak zaten en dat gaat me nog opbreken, maar daarover later. Voorlopig gaat het lekker. Ik krijg alles makkelijk los en uit het gietijzeren bakje. Het enige dat met geen mogelijkheid lukt is het losmaken van de Seegerringen. Wat een K..werk. Daar houd ik na een uur mee op. Bij Van Smeden koop ik 2 Seegerringtangen en daarmee heb ik die borgringen in een minuut los. Althans, de kleine. De grote lukt niet maar gelukkig vind ik een oplossing met een schroevendraaier en de bankschroef.

vastklemmen en daarna een schroevendraaier er tussen.

Daarna ga ik verder met het bakje en maak het helemaal schoon. Dat kost een paar uur maar als beloning is de grijze verf weer zichtbaar die ooit op de bak heeft gezeten. Mijn bakje is namelijk een GPW van Ford.

Gelukkig een iets later model waardoor ik minder lekkage naar de reductiebak krijg.

Nu moet ik naar Staman voor nieuwe onderdelen maar daar heb ik de komende dagen geen tijd voor. In de tussentijd begin ik aan mijn allerlaatste zeer smerige olie- en vet klus: het reinigen van de reductiebak (althans, zo noemt John, de monteur bij Staman hem). Bij KTR zie ik ook de naam "tussenbak" voorbij komen. Zelf zou ik hem "overbrengingsbak" noemen, een vertaling van de Engelse naam "Transfercase". Maar goed, wie ben ik?

De reductiebak staat al een jaar buiten onder een afdak, goed beschermd met lakens en plastic.

en een laag straalgrid

Hij is verschrikkelijk smerig en de handrem doet het al heel lang niet meer. De kabel en de veer zijn allebei stuk en de rem zit onder de olie, vet en modder.

Ik heb er even geen zin in en doe eerst de pook. Dat is dankbaarder en schoner werk.

Maar dan moet ik er toch aan geloven.

Zielig hangende gaffeltjes van de handrem

vette pakking vd handrem

Brakedrum onder het vuil

Vies

Het schoonmaken van alle onderdelen kost me meer dan 10 uren. Ik sta 3 avonden met Dusty, krabbers en staalborstels te ontvetten en vuil te verwijderen maar het resultaat mag er zijn. Ik twijfelde of mijn reductiebak origineel was omdat er een heel bijzonder plaatje op zit maar bij navraag bij G503 is niet alleen dat echt maar door het schoonmaken wordt ook de groene Willys verf weer zichtbaar.

geel/groene grondverf. Origineel.

Onderdelen van de handrem. Evenals de drum zelf weer brandschoon.

Nu moet ik al mijn op volgorde liggende versnellingsbak onderdelen in doosjes stoppen.

Het loont altijd om de lange rit naar Nijverdal te maken. John, de vaste monteur van Joop, heeft alle tijd van de wereld om letterlijk alle onderdelen van de bak te bekijken. Daarnaast krijg ik ondertussen een cursus in het reviseren van de bak. Uiteindelijk is de conclusie dat vrijwel alle onderdelen van de T84 bak in prima staat zijn. John is eerlijk: voor een klant die om revisie gevraagd heeft zou hij alles vervangen (wat een kapitaal kost) maar mijn assen en tandwielen beoordeelt hij alsof ze voor zijn eigen Jeep zijn. Verreweg de meeste delen kunnen nog heel veel jaren en duizenden kilometers mee en aangezien ik nog heel veel geld uit moet geven voor de Jeep volg ik zijn advies en koop enkel nieuwe keerringen, lagers en het tandwiel van de 1e versnelling dat ietsje is ingevreten omdat het niet gesynchroniseerd is. Het tandwiel voor de achteruit ziet er zo goed uit dat ik het niet vervang.
Als ik het zo bekijk en beluister kan revisie nooit moeilijk zijn. "Daar kom je nog wel achter" zegt John. En hij zal gelijk krijgen.

De aardige Egelsman die het demontagefilmpje op Youtube had geplaatst, was kennelijk door zijn filmrolletjes heen want ik kan nergens een montagefilm van zijn hand vinden. In plaats daarvan gebruik ik het filmpje van Kaiser Willys. Dat blijkt geen goed idee want dat is "lange halen, vroeg thuis"

Eerst maak ik alle assen en tandwielen schoon met borstels en een ouderwetse borstelvijl.

nieuwe broodjes en veren voor het belangrijkste onderdeel, de synchromesh

In 1 middag en 1 avond tijd (exclusief de GP van Canada) zet ik vrijwel de gehele versnellingsbak in elkaar. Zo moeilijk was dat niet.

Maar als ik vervolgens probeer om beweging te krijgen in de eerste versnelling zit ie vast. En als ik met heel veel moeite de synchromesh heen en weer beweeg en daarmee schakel naar 2  en 3 vliegen alle broodjes er uit waarna alles muurvast zit. Ik kan wel janken.

Een paar dagen later.

Ik heb mij verder verdiept en heb een pagina gevonden op G503. Super duidelijk!

Maar voor ik de instructies van John Barton volg ga ik eerst iets doen aan alle slecht lopende onderdelen. Met de ijzervijl en de borstelvijl vijl ik alle assen en tanden bij. Ieder minuscuul braampje moet weg! Dat kost een avond maar daarna lopen zowel de 1e versnelling als de synchromesh soepel.
Bij de demontage blijkt ook een ballbearing vast te zitten. Het kleine kogeltje zit vastgedrukt maar daar heeft Ford rekening mee gehouden. In de bak, aan de onderzijde van het deel waar het veertje en kogeltje zitten, zit een klein gaatje. Met een kromme spijker kan ik het balletje los krijgen. Dat vervolgens met veertje en al in mijn oog springt. Barton had al gewaarschuwd: draag een bril als je daarmee bezig gaat.

Maar OK. Weinig schade,en belangrijker: ik vind het kogeltje en veertje terug in de puinhoop die werkbank heet.
Ik volg de instructies en de foto"s stap voor stap. Dan blijkt ook dat ik sommige keerringen en tandwielen er verkeerd om in heb gezet. Dat had leuk kunnen worden.
Maar door het volgen van de instructies van Barton ben ik toch aan het einde van de avond klaar.

de kerstboom ligt onderin vast met een sateprikker

De kerstboom mag nog niet met de as vast omdat er anders geen ruimte is voor de ingaande as bovenin. Ik houd hem op zijn plaats met een stalen sate prikker. Zo blijft ie op zijn plek.

Alle braampje van de synchromesh verwijderd. Die loopt nu soepel.

Broodjes en veren op hun plek

messing synchromesh ring valt soepel in de behuizing

13 staafjes in de ingaande as

Barton geeft aan dat het plaatsen van de 13 staafjes in de ingaande as, die een soort naaldlager vormen, problemen kan opleveren. Kennelijk doet mijn modelbouwervaring wonderen want ik heb ze in 1 minuut op hun plek.

bovenste as. Van onder naar boven: 1e, 2e en 3e versnelling

En als laatste de asjes en beugels die dmv de pook de tandwielen bewegen. Als dat er in zit draai ik de bak op zijn kop en verwijder heel voorzichtig de sateprikker die ik precies tegelijk vanaf de andere kant vervang door de originele as. Nu het rechthoekige plaatje nog. Dat valt er gelijk weer af hetgeen tzt enorme problemen kan veroorzaken. Met metaalllijm zet ik het vast.
Daarna doe ik de testjes die Barton voorschrijft. Alles werkt en draait zoals het hoort.
De bak is gereviseerd. Enkel nog pakkingen en de pook. Maar nu eerst een paar dagen met de camper weg. (althans,,,,als ik klaar ben met werken)