Als we terug zijn van de jaarlijkse mei-vakantie (met de nieuwe camper want ik heb me de afgelopen maanden gerealiseerd dat je beter leuke dingen kunt doen dan op je geld zitten) ga ik rustig aan weer aan het werk. Ik mag voorlopig de onregelmatige dienst niet in en ik zie er best wel tegenop om 3x per week naar Driebergen te rijden. Stomtoevallig komt er een verzoek uit de veiligheidsregio Fryslan of ik voor een half jaar bij hun organisatie projectleider wil worden. Ik mag m,n eigen tijden bepalen zolang ik de deathlines maar haal. Mijn eigen werkgever stemt er in toe en nu werk ik vanuit huis. Ik voel me ook steeds beter. Ik heb enkel wat bijwerkingen van de hormoontherapie maar daar is goed mee te leven (soms een trui aan en die 10 minuten later weer uit doen. Zucht)
Het wordt eindelijk een beetje goed weer en na een paar proefritten op de motor, die het uitstekend doet, ruim ik de garage op, haal alle oude Suzuki-troep uit de bak van de Jeep en rol haar naar buiten. Bandjes een beetje oppompen, een klein slokje olie, een beetje benzine rechtstreeks in de carb en ze start na 1x trappen op de startknop. Wat is het toch een wonderbaarlijk betrouwbaar oud dametje. Ze verdient het om flink onder handen genomen te worden. Maar dat gaat komende winter gebeuren. Ik denk dat ik dan weer op de lijn kom.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten