Ik kreeg een mail van iemand die mijn blog leest omdat ie met de restauratie van een Willys is begonnen. Dat herinnerde me er aan dat ik al ik weet niet hoe lang m,n blog niet heb bijgewerkt. En dat terwijl er veel gebeurd is.
Om met de deur in huis te vallen; ik heb de Harley verkocht! Ik had ook op dit blog al een paar keer gezegd dat ik er geen lol aan had. De restauratie van de Jeep was geweldig; filmpjes zoeken op het internet, de handleiding er bij, advies van soms wildvreemde mensen en vooral: echt sleutelen: deel voor deel demonteren, restaureren of vernieuwen en daarna weer monteren. Dat was geweldig.
Met de Harley had ik dat allemaal niet. Ik kon nergens een handleiding vinden, kreeg niet of nauwelijks advies, kon nagenoeg geen instructiefilmpjes op YouTube vinden en er viel niet of nauwelijks iets te sleutelen. Eigenlijk deed ik niets anders dan voor heel veel geld onderdelen kopen en die op de een of andere manier monteren. Kortom, ik had er helemaal geen lol aan en het ging me steeds meer tegenstaan om letterlijk iedere maand een paar honderd euro aan schroeven, moeren en onderdelen te kopen. Maar het besluit om hem te verkopen kwam na een hele dag rijden op de WLA van Olaf. Ik kwam er achter dat het me fysiek pijn deed om de motor aan te trappen. Ik heb inmiddels 2 halve kunstknieën die het prima doen en ik wil niet het risico lopen om m,n knie te beschadigen wanneer ik met de WLA een terugklap krijg of wanneer de kickstarter te ver door schiet. Dat las ik ook terug op het internet. Iemand had zijn WLA te koop op Marktplaats omdat hij hem niet kon starten en met die man raakte ik in contact. Ook hij had een kunstknie en kon hem niet goed starten Dat was voor mij de druppel.
Ergens na de grote vakantie, na diep nadenken en dubben, heb ik m op Marktplaats gezet en de reacties waren overweldigend: binnen 2 dagen was ik m kwijt aan een liefhebber van een van de Waddeneilanden.
We zijn nu 9 maanden verder en ik heb helemaal geen spijt.
De laatste foto's:
Geen opmerkingen:
Een reactie posten